In een
vorige blogpost had ik het over (al dan niet) onhygiënische bibliotheekboeken.
Het
meest vieze bibliotheekboek dat ik ooit geleend heb was een boek over lokale
geschiedenis. Die zijn op ‘mijn’ filiaal erg populair. Oude foto’s, “de oorlog”,
de visserij, dat soort dingen. En omdat deze uitgaven meestal eenmalig en in
eigen beheer zijn, worden ze dus nooit vervangen of weggedaan.
Net als dit exemplaar dat zo te zien al een tournee van minstens 15 jaar langs alle
bejaardentehuizen achter de rug had. Een veteraan met vouwen, scheuren en alle
denkbare en ondenkbare vlekken. Dit boek had duidelijk veel meegemaakt. Misschien
was het zelfs wel een of meerdere reizen meegenomen op een vissersboot, wie
weet? In ieder geval rook het behoorlijk ‘raar’ en bleef het in de bibliotheek
al zowat aan de leestafel plakken.
Omdat ik
het erg graag wilde lezen, nam ik het toch maar mee naar huis. Daar heb ik het dikke
boek gekaft in krantenpapier en na elke leesbeurt heel goed mijn handen
gewassen. Tijdens het lezen heb ik niets geconsumeerd, dat was in dit geval
niet moeilijk.