woensdag 30 september 2020

Eerste herfstweek

Herfst kan mooi zijn, maar ik zie er altijd tegenop. Dit jaar extra. Het liefst zou ik nu naar bed gaan en de wekker zetten op half april.

Het was een rare week met grote temperatuurverschillen. IJsjes gegeten in de zon, gelezen in de tuin, maar ook de verwarming al weer aangehad. Regen, wind en een kleine lekkage.

Meer herfstblues. Van de twee kauwtjes (een stelletje) die hier al jaren langskomen, heb ik sinds donderdag het mannetje niet meer teruggezien. Wat zal er gebeurd zijn? Hij was duidelijk ouder dan zijn partner en zag er de laatste tijd niet zo gezond uit. Het zijn een beetje outcasts, met allebei een klein gebrek, waardoor ze mij opvielen. Je geeft ze regelmatig wat voer en in gedachten een naam, en dan zijn het ineens “jouw” kauwtjes (denk je). Tot mijn grote verbazing had het vrouwtje onmiddellijk een nieuwe vriend gescoord! En wat voor een, een prachtig glimmende zwartzilveren bink. Een hele geruststelling.


Op de eerste officiële herfstdag werden we al vroeg wakker van vier Servische heren in onze voortuin. Het bleek de volgende etappe van de glasvezelaansluiting te zijn. Wij blij. Niet iedereen in de straat heeft interesse, maar wij gaan er mooi op vooruit. Ons huidige ADSL-abonnementje, ooit supersnel, is niet meer van deze tijd. En tv kijken we bijna niet, dus we hebben geen kabel. Koffie voor de mannen!



In september hebben we iets te vieren waar een romantisch boeket bij hoort. Ontzettend mooi die artisjokbloemen!


Hier heb ik me op verheugd: de nieuwe David Mitchell. Prachtig uitgegeven: hardcover, leeslint, prettige bladspiegel, fraaie omslag. Alles is mooi aan dit boek. Lekker dik ook. Toch maar even wachten met die wekker misschien.




De bomen in de buurt waren een maand geleden al kaal, na de hittegolf en de zomerstorm. Nu hebben we de Lego boomhut ook omgezet van groen naar geel/bruin. Elke dag een paar takjes.

Deze meneer switcht ook. (foto: Lego pr)

dinsdag 29 september 2020

Zeldzame dwaalgast

Vandaag een onduidelijk vogeltje met een rare tsjilp op het hek bij Apollo op de duintop.

In de omgeving verspreid, staan tientallen mannen (en een enkele vrouw) met kijkers. De heuvel van Apollo is eigenlijk het enige stukje duin waar ze niet staan.

Later, op het fietspad, vertelt een Belgische meneer met een half gebit desgevraagd de reden van alle ophef: er was een Noordse boszanger gesignaleerd, "een zeer zeldzame dwaalgast". Negen waarnemingen in tien jaar, lees ik later op Wikipedia.




Foto: wikipedia

zaterdag 12 september 2020

Nest koolmees

uit: Vogels kijken (Kester Freriks)

In het voorjaar hebben we een nieuw mezenkastje opgehangen in de tuin, de oude was nog van de vorige bewoners en totaal versleten. Het werd de volgende dag al enthousiast in gebruik genomen door een luidruchtig stel koolmezen.




De jongen zijn al lang geleden uitgevlogen, maar hangen nog vaak rond bij de voedersilo in onze hulstboom.


Het schijnt dat mezen vanaf het najaar in de nestkastjes slapen. Het moet dan wel schoon zijn. Na het openen van het huisje konden we goed zien hoe zo’n nest van koolmeesjes er eigenlijk uitziet. Een soort schuursponsje van mos, allerlei plantaardig materiaal en (waarschijnlijk) hondenharen. Wat een werk moet dat geweest zijn voor zo’n klein vogeltje. Er zijn 8 tot 10 eitjes uitgebroed, maar er was geen afval of poep achtergebleven. Dat wordt door de vogels het nest uitgewerkt.


vrijdag 4 september 2020

Lego boomhut (slot)


De boom van de Lego boomhut is nu groot en stevig, de drie cabines zijn klaar en gezellig ingericht, en ook de daken zitten er inmiddels op. We naderen de voltooiing van ons bouwproject, de grote takken met de bladeren. Maar eerst komen er nog wat extra elementen op en onder de boom, de stukjes daarvoor zitten in zakjes 15 en 16. Om te beginnen moet er een trap gemaakt worden.



Uit de zakjes komen verder bouwsteentjes voor lampjes, een picknicktafel, een telescoop, een kampvuur met ketel, een kistje groente en nog veel meer leuke details. En er komt een vierde figuur bij: een Harry Potter-achtig jongetje.





Met de inhoud van de zakjes 17, 18 en 19 worden extra takken gemaakt en natuurlijk het gebladerte. Hier kun je kiezen uit twee varianten: groen of geel/bruin. Wij kiezen hier voor de standaardkleur, groen dus. Er zijn lichte en donkergroene stukjes. De gele en bruine bladeren bewaren we voor de herfst.





Het laatste zakje.


En dan is de Lego boomhut af. Hij ziet er geweldig uit, nog leuker dan de foto op de verpakking. We hebben er een aantal sessies samen aan 'gepuzzeld', maar mijn vrouw heeft het meeste gedaan (het was tenslotte háár kadootje). Voor mij was het telkens een soort woensdagmiddag van 'toen'. Kortom, onze kennismaking met adult Lego is goed bevallen, en krijgt zeker een vervolg. Eerst maar weer wat sparen, of een krantenwijk...

woensdag 2 september 2020

Strand vandaag

Heerlijk herfstweer (ja, september is voor mij herfst). Het strand is opgeruimd na de storm van vorige week, en gisteren zijn ook alle strandhuisjes verwijderd. Het seizoen is afgelopen. Je ziet ze niet op deze foto, maar er liggen nog wel veel mensen te zonnebaden.

Het is laagwater, maar Apollo loopt hier in een reuzenzwin.