woensdag 27 november 2019

Overpad

Iedereen die wel eens naar De Rijdende Rechter kijkt, kent ongetwijfeld de term “Recht van overpad”. In dit programma is het meestal aanleiding tot onduidelijkheid, burenruzies en langdurige vetes. Gratis volkstoneel voor de NCRV.

In de Zangbundel voor het Nederlandsche Leger, uitgegeven tijdens de mobilisatie (Eerste Wereldoorlog) “op last van den Minister van Oorlog”, staat het lied Geen Overpad. Hierin wordt een niet nader genoemde potentiële agressor (drie keer raden welke “buur” dat was…) luchtig gewaarschuwd (“geen malligheid hoor!” ) vooral niet over onze grens te marcheren, op weg naar hun vijand. “We hebben kruit en kogels zat” en “steken de dijken even door” wordt daar nog lichtvoetig aan toegevoegd. De kinderlijk opgewekte toon van dit lied is opvallend, als je bijvoorbeeld weet wat er destijds in België is gebeurd.


Nederlandse officieren, 1917.



Geen Overpad

Wanneer ze nou vragen: kom laat me d’r door,
We wouwen hier even passeeren?......
Dan zeggen we hullie: geen malligheid, hoor!
Dat hoef je hier niet te probeeren.
Wij geven hier geen overpad,
Bij jullie zijn er wegen zat,
Wij zijn neutraal en houên van vree,
Wij blijven neutraal en vechten niet mee!

En als ze dan dreigen: we moeten er door,
Je kunt ons toch immers niet keeren?....
Dan zeggen we netjes: dat denk je maar, hoor!
Wij hebben toch ook nog geweren.
Wij hebben kruit en kogels zat
En weig’ren ieder overpad.
Wij zijn neutraal en houên van vree,
Wij blijven neutraal en vechten niet mee!

En als ze dan komen en dringen er door,
En over de grenzen marcheeren?....
Dan steken we even de dijken maar door,
We zullen ze zwemmen wel leeren.
Het land is hier een beetje nat
En deugt hier niet voor overpad.
Wij zijn neutraal en houen van vree,
Wij blijven neutraal, al vechten wij mee!

                                            H.W. van der Meij en Hofland
                                            Hendr. C.V. Oort

Zangbundel voor het Nederlandsche Leger
Uitgegeven op last van den Minister van Oorlog, 1915

woensdag 13 november 2019

Ralph Steadman: Extinct Boids

Mijn mooiste koffietafelboek.


Ralph Steadman
Extinct Boids
Bloomsbury, 2012

Zonder stofomslag.



Ralph Steadman (1936) maakt zo'n 100 schilderijen van uitgestorven vogels, soms verzonnen.


En Ceri Levy levert commentaar via email, telefoon en dagboek.


Een boek waar je heel vrolijk van wordt, ondanks het treurige onderwerp. "Things got tough as the pair discovered just how many amazing birds have been lost from our world forever."


"But," as Ralph said "it did, after all, make a nice change from drawing politicians."




Eerlijk gezegd had ik het boek gekocht om er een aantal prenten uit te halen, in te lijsten en op te hangen. Maar uiteindelijk kon ik mij daar niet toe zetten. Ik voel me een barbaar, omdat ik zelfs maar met de gedachte gespeeld heb om dit bijzondere prachtboek te beschadigen.





woensdag 6 november 2019

Veelbelovende vijg

Naar het tuincentrum voor wat sneeuwklokjes (vóór november planten). 
Veel koopjes. Sommige buitenplanten staan er nu wat armetierig bij, maar daar moet je gewoon door heen kijken. Want:

Tuinieren is vooruitzien.

Halverwege. (Nog geen sneeuwklokjes.)

Kleine auto, grote tuin. Blauwe bes voorin.

Een deel van de vangst. Een geranium 'rozanne', kamperfoelie, sneeuwklokjes (!), vijg en blauwe bes.

Veelbelovende vijg.