donderdag 29 oktober 2020

Het nieuwe toiletpapier


Regen, wind en om 16.00 uur al donker. Het is eind oktober en ik verlang al enorm naar lichtjes, sterren, een boom en andere kersttruttigheden! Nu blijk ik niet de enige met deze vroege eindejaarsdrang. Vanwege de C wil iedereen het thuis extra gezellig maken, en bij de tuincentra schijnt er daarom al op grote schaal kerstversiering gehamsterd te worden. Een maand eerder dan normaal. Sterker nog: er worden kerstbomen gereserveerd! Gaan we nu in dit krankzinnige jaar 2020 ook nog meemaken dat de kerstbomen ineens op zijn?

zondag 25 oktober 2020

Sunny Home Biesheuvel te koop

Foto: Volkskrant

Dit jaar overleed Maarten Biesheuvel, zijn vrouw Eva al in 2018. Op dit moment staat hun houten huisje in Leiden te koop op Funda. 

Foto: Funda

Het huis Sunny Home uit 1920 komt in veel verhalen van Maarten Biesheuvel voor. Hier staat het op de cover van Godencirkel (1985) afgebeeld.


Uit Biesboek, 1988

Uit Biesboek, 1988

Foto: Funda
Aan de rechterwand heeft een grote boekenkast gestaan (zie onder). Maarten en Eva Biesheuvel hebben sinds 1980 in dit bijzondere huis gewoond. De foto's op Funda vind ik wat triest, de ziel is er uit. 
Bron foto (mij) onbekend


Foto: Funda
Het hoekje bij deze deur zie je terug op onderstaande foto uit beter tijden.

Foto: VPRO


Foto: Funda
En dit moet dan ooit de werkkamer van Maarten geweest zijn (zie onder).

Uit Biesboek, 1988


Uit Biesboek, 1988

Op de foto's op Funda zie je veel afgekrabde deurposten, deuren, raamkozijnen enzovoort. Dat is niet verwonderlijk met al die dieren die de Biesheuvels erop nahielden. Uit onderstaand fragment blijkt dat er op een bepaald moment zeventien poezen en een hond in Sunny Home woonden. De geit mocht 's avonds in de woonkamer liggen.

Uit Biesboek, 1988

Foto: Funda


Interesse? Bieden vanaf €450.000 k.k.
Sunny Home op Funda vind je  HIER.

maandag 19 oktober 2020

Gekkies


Een ding is mij wel duidelijk geworden dit jaar: ik ben omringd door gekkies. In tijden als deze leer je de gemiddelde medemens wel kennen, helaas. Ik maak geen gebruik van social media, maar lees bijvoorbeeld wel reacties op een website met lokaal nieuws. De een vaak nog dommer dan de andere, het is echt tenenkrommend. Mensen vechten elkaar verbaal de tent uit over coronacijfers en wel/niet een mondkapje. 

Ik herinner mij eind december 2019. Berichtjes in de krant over een geheimzinnig virus ergens in China. Als trouwe kijkers van de series van Ruben Terlou over dit land hadden we ons een bepaald beeld van de bevolking gevormd, en ze deden nu voor hun doen wel erg paniekerig, die Chinezen. Wij namen het nieuws dus redelijk serieus en rekenden voor onszelf maar eens uit wanneer dat mysterieuze virus dan Nederland zou bereiken, als het zich met deze snelheid zou blijven vermenigvuldigen. Ik geloof dat we ergens in januari 2020 uitkwamen. Wij waren nog wat lacherig, maar toch ook wel bezorgd. Op oudejaarsavond proostten we op het nieuwe jaar in de hoop dat het mee zou vallen allemaal. Verder hadden we vertrouwen in ‘de overheid’, we zaten hier tenslotte niet in een derde wereldland. Toch?

Maar tot onze verbazing en ook wel verontrusting deed die overheid lange tijd helemaal niets. Het vliegverkeer bijvoorbeeld, ook uit China, ging gewoon zijn gangetje. Dat vonden we toch wel raar. Als wij al met een rekenmachientje en op basis van wat krantenberichtjes en een serie reisverhalen tot een verontrustende conclusie kwamen, dan moest een ‘beroeps’ nu toch helemaal gaan steigeren? Deze mensen (met een maandsalaris van vijf cijfers!) hebben gewoon zitten pitten. Achteraf bleek dat er echt helemaal niets voorbereid was, geen mondkapjes ingeslagen, geen extra ziekenhuisbedden. 

Toen er toch nog een lockdown kwam deed (bijna) iedereen braaf een maandje mee, en het allerbelangrijkste werd nu ruim ingeslagen (toiletpapier, geen mondkapjes). Maar toen de zomer aanbrak was het weer tijd om te feesten, beesten en reizen. Iedereen kon alvast uitrekenen wanneer de tweede golf zou toeslaan. En inderdaad deze herfst: bingo! Opnieuw een verrassing voor de overheid. Elk volk krijgt de regering die het verdient. Gekkies.


zaterdag 17 oktober 2020

Tuin vanmorgen

Een van m'n favo's, Japanse esdoorn.




Laatste druiven, voor de merels en kauwtjes.

Kadootje.

dinsdag 13 oktober 2020

Jam sessie


Onze druif (Glorie van Boskoop) deed het heel goed dit jaar.


Zo kwamen we op het idee om ook eens jam te maken. Dat hadden we nog niet eerder geprobeerd, maar op internet vonden we natuurlijk al snel recepten en de juiste handelwijze.


De pitten en velletjes zijn te hard om in jam te verwerken (eigenlijk is het gelei), daarom moeten de druiven eerst gekookt worden. De smaak van pit en vel komt op die manier toch nog in de jam terecht. 


We hebben de druiven gekookt met kaneel, vanille en het onvolprezen kruidenpoeder van Jonnie Boer, in dit geval de 'Chinese 5 spice'. Daarna moest het mengsel een dag blijven staan, zodat de smaak er goed in kon trekken.


Ook de potten (en de deksels) moeten uitgekookt worden.


Het brouwsel gaat door de zeef. De prut wordt weggegooid.




Het sap blijft over, daar wordt geleisuiker aan toegevoegd. We hadden net iets te weinig sap, dus snel nog wat verse druiven geplukt en uitgeperst. Een kleine noodgreep met een voordeel: het eindresultaat wordt net iets zuurder.


Het nieuwe mengsel 1 minuut laten doorkoken.




De inhoud van de pan wordt heet in de potjes gegoten. Deksels er stevig op (gloeiende gloeiende), 5 minuten ondersteboven zetten, en klaar!

Het zag er eerst allemaal wat dun en vloeibaar uit, mislukt dachten we.


Maar dat viel dus reuze mee. En de smaak is fantastisch. Fruitig, kruidig, fris, maar met een hint van warme wijn. Heerlijk voor in de herfst!

dinsdag 6 oktober 2020

zaterdag 3 oktober 2020

Portrait 2020

Portrait 2020

Vandaag voor het eerst een mondkapje gedragen. Voor het eerst sinds de C, en voor het eerst in mijn leven. Ik reis niet met het OV (nu zeker niet) en verder was er nooit een echte aanleiding. Maar vanmorgen bij de AH was het dus zover, ongeveer de helft van het winkelend publiek deed mee. Ik vond het een beetje benauwd en mijn neus jeukte. Er waren ook voordelen. Ik kreeg veel meer persoonlijke ruimte dan ik gewend ben, misschien ook omdat ik zo woest en fronsend mogelijk keek boven mijn donkere gezichtsbedekking. Je moet er wat van maken.