donderdag 31 augustus 2017

Tussen Kunst en Klus


Deze week hebben we (mijn vrouw) het tuinhuisje en het schuurtje geverfd. Dat was hard nodig en ook de kitspuit werd daarbij royaal gehanteerd. Om de papyruswitte schuurdeur wat op te leuken, heeft mijn vrouw er nog een grachtengroene boom op geschilderd.


Leuk detail vind ik de twee kleine vogeltjes. Ze doen me denken aan de halsbandparkieten die hier vaak rondvliegen. Maar eigenlijk nog het meest aan de twee romantische houtduiven die samen elke avond, hoog in de boom voor ons huis, op hun vaste tak naar de zonsondergang kijken.

dinsdag 29 augustus 2017

Winnie en Wilhelm


In Museum Huis Doorn kun je nu een tentoonstelling bekijken over E.H. Shepard, tekenaar van
Winnie-the-Pooh.


De kinderboeken van Winnie-the-Pooh (1926) door A.A. Milne zijn klassiekers, maar op de een of andere manier totaal aan mij voorbij gegaan in mijn jeugd. Later heb ik er via een omweg alsnog (min of meer) kennis mee gemaakt. Dat kwam door het boekje Tao van Poeh, waarin Benjamin Hoff het taoïsme probeert uit te leggen aan de hand van de Winnie-the-Pooh verhalen. Hij vindt deze "Beer met maar een klein beetje Verstand een ware Tao-Meester". Het is een nogal vaag boekje, maar het bereikte destijds (1982) wel flinke oplagen. Misschien ook omdat het zo sympathiek oogt, rijk geïllustreerd met de oorspronkelijke tekeningen uit de "echte" Pooh verhalen. De tekeningen van E.H. Shepard (1879-1976) zijn zo mogelijk nog beroemder dan de teksten van Milne.



Van deze Shepard kun je nu in Huis Doorn negentig originele tekeningen bekijken. Niet van Pooh, maar van het leven aan het front in de Eerste Wereldoorlog en politieke cartoons uit die tijd. E.H. Shepard nam als Britse artillerist tussen 1915 en 1918 deel aan grote veldslagen in België, Frankrijk en Italië. In de loopgraven maakt hij grappige tekeningen en serieuze impressies. Fotograferen is op deze expositie niet toegestaan, maar op de google-pagina hier krijg je een aardige indruk.


De tekeningen in Doorn zijn voor het eerst buiten Engeland te zien. Het museum kon deze primeur binnenhalen omdat Shepards erfgenamen het prachtig vonden dat zijn tekeningen nu uitgerekend in het huis van de Kaiser hangen.


De expositie is nog te zien tot en met 10 december 2017. Informatie vind je hier.

zondag 27 augustus 2017

(Bijna) op pad


Deze fotogenieke jongeman had ik bijna per ongeluk geplet onder mijn voet. Daarna bleef hij (pal voor m'n neus) zo stil mogelijk zitten "zodat ik hem niet zou opmerken" waarschijnlijk. Liet zich nog even uitgebreid en van dichtbij fotograferen, en hipte tenslotte achter m'n rug het gras weer in: "Ha! Gefopt!"

vrijdag 25 augustus 2017

Laika en The Thunderbolt Kid


Op dit moment lees ik met heel veel plezier The Life and Times of the Thunderbolt Kid van Bill Bryson. Ik heb het bijna uit, maar ik kan nu al zeggen dat het veruit de leukste "Bryson" is tot nu toe. Er valt heel veel te lachen in dit boek. Bill Bryson (1951) vertelt over zijn jeugd in Des Moines, Iowa en over de Verenigde Staten in de jaren 50 van de vorige eeuw, een periode van voorspoed, groei en belofte. Billy groeit op in het rommelige gezin Bryson, zijn ouders zijn allebei journalist. De beschrijving van zijn niet altijd even brave schooltijd heeft een hoog South Park gehalte.

Zoals gezegd ging het in die periode in alle opzichten ontzettend goed in de USA. Beter dan ooit tevoren of er na. Ik kan mij dan ook heel goed voorstellen dat vooral Amerikanen van Brysons generatie er met veel nostalgie op terugblikken. En wellicht verklaart dit (voor een deel althans) de drijfveren van Donald "Make America Great Again" Trump (1946) en de zijnen. Maar misschien is dit naïef gedacht van mij.

In het boek komen ook veel nieuwsfeiten en feitjes uit dit tijdvak zijdelings aan bod, bijvoorbeeld atoomproeven, uitvindingen, racisme en de wedloop met de Russen in de ruimte. De Sovjet-Unie had hierbij een flinke voorsprong en dat was voor de Amerikanen moeilijk te verteren.


Zestig jaar geleden, in 1957, werd het Russische hondje Laika gelanceerd in de Spoetnik 2. Laika was het eerste levende wezen dat rond de aarde cirkelde. Het is helaas niet goed met haar afgelopen.


In 2015 zag ik in Naturalis een light sculpture van Laika, gemaakt door de Bulgaarse kunstenaar Stefan Yordanov (1972).




 Zie ook Yordanovs Pegasus 2.0 hier.