Eerder dit jaar werd ik aangenaam verrast door het nieuwe album van Rumer, "Boys Don't Cry". Na haar prachtige debuut "Seasons of My Soul" uit 2010 werd het een beetje stil rond de Brits/Pakistaanse zangeres. Podiumangst zou hiervan de grootste oorzaak zijn. Voor dit tweede album, wat gepresenteerd wordt als een 'tussendoortje', werd gekozen voor uitsluitend covers van mannelijke singer-songwriters uit de jaren 70. Rumer eert hiermee de muziek waar ze mee opgroeide. De zoete, rustgevende soulstem die zo aan Karen Carpenter doet denken, de stemmige arrangementen en de warme vintage productie zorgen voor een respectvolle uitvoering van de vaak wat minder bekende nummers van zangers als Isaac Hayes, Todd Rundgren en Hall & Oates. De opvallende songkeuze maakt je ook nieuwsgierig naar de originele versies.
Dit is haar versie van Gilbert O'Sullivans "We Will".
En dit is het origineel uit 1971.