Edelweiss

Tijdens bergwandelingen in de Alpen had ik altijd tevergeefs uitgekeken naar deze bijzondere en in het wild nog zeldzame plant, en hier stond ze dan, gewoon langs de kant van een Zwitsers landweggetje! Mijn eerste edelweiss...

De plant ziet er wat 'stoer' uit, vind ik. Ik had iets verfijnders verwacht. Maar het ìs natuurlijk wel een bergplant. Edelweiss groeit in alpenweiden, tussen rotsspleten en op licht begroeide gruishellingen. Zij wordt daar niet hoger dan vijf tot tien centimeter. Opvallend is de dikke grijs-witte viltige beharing. Deze beschermt de plant tegen kou en houdt vochtige damp vast om in droge perioden te kunnen overleven. De edelweiss is winterhard en de bloeitijd is ongeveer van juli tot begin september.

Wandelaars en toeristen lieten de bloemen hier kennelijk ongemoeid. Dat is fijn want ze was bijna uitgeroeid, op plukken staat dan ook een flinke boete. Edelweiss is ook nog populair in de volksgeneeskunde als middel tegen maagpijn.