Gebalgd

Dit aandoenlijk ogende doodshoofdaapje is al overleden in 1877. Bewaard in alcohol in de naturaliaverzameling van Artis kwam het uiteindelijk via de collectie van het Zoölogisch Museum Amsterdam bij Naturalis in Leiden terecht. 

In Naturalis worden regelmatig publlieke prepareersessies georganiseerd. Elke woensdag, maar ook vaak op andere dagen. Daar is veel belangstelling voor. En terecht. Het is geweldig interessant om te zien hoe een dier wordt opgezet of gebalgd. Daar zit enig verschil in. Een opgezet dier wordt geconserveerd in een min of meer natuurlijke pose en daarna eventueel tentoongesteld. Een balg daarentegen wordt bewaard voor wetenschappelijk onderzoek. De lege huid wordt dan behandeld met alcohol en vervolgens opgevuld in een lange, platte vorm. Dat is handig bij het opslaan.

Preparateur Duncan Reeder toont het interieur en het exterieur van dit aapje. Opvallend detail: het heeft maar een armpje.

Bij een eerdere prepareersessie kwam een vogelbekdier onder het mes van preparateur Bas Perdijk. Een vogelbekdier is een nogal merkwaardig zoogdier dat bepaalde kenmerken deelt met vogels en reptielen. Het legt eieren en heeft een soort snavel. Dit exemplaar komt uit 1900. Zoiets ligt niet dagelijks op de snijtafel. Er kwamen dan ook veel fotografen en filmploegen op af. Ook Radio 1 kwam nog langs. Ik mocht even aan de "snavel" voelen. Die bleek niet hard zoals bij een vogel. Het voelde flexibel en rubberachtig aan. Een beetje als harde kauwgum eigenlijk.