donderdag 5 maart 2020

Bye buxus

Weken van regen en wind. Dan is het fijn als je weer eens een middag in de tuin kunt werken. Er zijn allerlei klusjes, de hulstboom bijvoorbeeld moet nodig bijgesnoeid worden. Onze tuin is eigenlijk de hele winter groen geweest. Zelfs de passiebloem zit nog op de muur. Wij zouden de lange tuinmuur graag wat meer begroeid zien, maar dan liever niet met klimop. Hopelijk wordt het wat met de blauwe bes en Japanse wijnbes. De naar hier verplaatste clematis doet het goed en dat geldt (na twee jaar kwakkelen) ook voor de kamperfoelie. Overal komen nu de sneeuwklokjes, krokussen en narcissen op. En een persoonlijke favoriet: de Oost-Indische kers. Nu nog een mooi plekje zoeken voor de vier gekiemde abrikozen. 

Begin februari, nog net voor alle wind en storm, hebben we een vijgenboompje geplant. De buxus die hier stond, heeft vorig jaar de mot niet overleefd. Tegen de verwachting in konden we het lange boompje zelf vervoeren in ons kleine autootje. Met een zwierige zwaai zette de man van het tuincentrum het zonder moeite op de bijrijderplaats. Om te onthouden.

Exit buxus.

Open plek met de aanwinsten. Het bankje op de achtergrond is een prima leeshoekje.

Onder de vijg planten we lonicera, ijzerhart en helleborus. 

Veel water, koemestkorrels, en potgrond gemengd met zand.

En weer keurig!