donderdag 28 maart 2019

Shozygs

Na het overlijden van Mark Hollis heb ik flink wat platen van Talk Talk gedraaid, vooral de ‘rare’. Het album Spirit of Eden is daar een van. Niet langer luchtige synthpop, maar vreemde avant-garde composities op ‘organische’ instrumenten. De credits op de binnenhoes vermelden zestien muzikanten plus een koor, maar in totaal zijn er misschien wel vijftig naar de studio gekomen om te spelen. Sommige partijen op de plaat duren niet langer dan een paar seconden.


Een van de genoemde muzikanten is een zekere Hugh Davies die een shozygs bespeelt. Nooit van gehoord, maar in een interview met Moze Jacobs (knipsel uit VN, september 1988) vertelt Mark Hollis hoe dat gegaan is: “Toen we op zoek waren naar muzikanten hebben we een lijst doorgekeken met namen die zich aanboden. Bij Davies stond shozygs en niemand wist wat het was, daarom zijn we gaan bellen. Het bleek een jongen te zijn die zelf instrumenten ontwierp. Hij had een hele serie vreemde voorwerpen die geluid maakten. En zijn allereerste uitvinding had het omslag van een encyclopedie als klankkast, het laatste deel, dat liep van sho tot zygs.”


Daar kon ik me niets bij voorstellen, maar op de website van het Engelse Science Museum kwam ik deze foto’s tegen van een shozyg (enkelvoud! Er bestaan twee versies) en Hugh Davies.

bron foto: Science Museum

bron foto: Science Museum

En op Wikipedia lees ik dat Hugh Davies (1943-2005) een paar jaar de rechterhand van Karlheinz Stockhausen is geweest.

Het album Spirit of Eden van Talk Talk werd niet onmiddellijk door iedereen gewaardeerd, met name de platenmaatschappij was not amused. Lofuitingen van publiek en critici kwamen pas veel later. Het kritische webmagazine Pitchfork noemt het nu een meesterwerk en geeft het zelfs een 10.