In een periode van 3 jaar bracht de Amerikaanse zangeres en songwriter 4 cd's uit met daarop haar beste nummers uit verschillende perioden, maar nu in een nieuw jasje en gesorteerd op thema. Eerder al verschenen "Love Songs" (2010), "People & Places" (2010) en "States of Being" (2011).
Er was wel enige noodzaak tot deze move. Omdat ze in 2003 gedumpt werd door haar platenmaatschappij die ook de rechten bezit over de originele opnamen van haar hits, waren deze nieuwe opnamen een manier om toch nog wat geld te kunnen verdienen aan haar eigen materiaal. Het nogal ambitieuze plan bleek een gouden greep te zijn. De songs werden dit keer tamelijk sober opgenomen, ingetogen met weinig arrangement. Voornamelijk de akoestische gitaar en Vega's prettig warme en heldere stem. Ontdaan van het typische jaren 80 en 90 geluid komen de luisterliedjes mooi tot hun recht. De sfeer op deze albums is intiem en folkachtig en de aandacht wordt vanzelf meer naar de intelligente teksten getrokken.
Suzanne Vega's laatste "normale" studioalbum "Beauty & Crime" dateert alweer uit 2007. Ik zag haar in dat jaar in Paradiso tijdens de promotietournee. Ik herinner mij haar sophisticated verschijning, de humor en het leuke contact met het publiek. En natuurlijk de hoge kwaliteit van de muziek. Inmiddels is er genoeg materiaal voor een nieuw album, maar het wachten is op een label deal. Begin 2013 komt er in ieder geval nog een "Close-Up"boxje uit, met toegevoegd een vijfde cd met het restmateriaal.