Tekeningen Jean Dulieu* |
Vanavond is het weer Earth Hour, maar gisteren al organiseerde Natuurcentrum Katwijk, bij wijze van voorschot, een avondwandeling in het Panbos (na sluitingstijd). De deelnemers konden ervaren hoe donker het kan zijn zonder ‘lichtvervuiling’.
Bij de ingang van het bos werden wij, en vijftig andere personen en één hond die waren komen opdagen, begroet en toegesproken door twee enthousiaste vrijwilligers van het Natuurcentrum. Eerst wat informatie over de huidige toestand in het bos (droogte, stormschade, een geheimzinnige esdoornziekte) en daarna vertelde de vrijwilliger, tevens vogelaar, iets over de bosuil. Zijn verhaal werd afgerond met een imitatie (vingers in de mond) van het geluid van het mannetje, gevolgd door de eventuele reactie van het vrouwtje. Natuurlijk moest ik hierbij sterk aan Toon Hermans denken. Door het verlaten en pikdonkere bos liepen we, via hobbelige en onduidelijke paadjes naar de Grote Weide. Halverwege werd de tocht even onderbroken voor een uitleg over vleermuizen.
De Grote Weide, middenin het bos, bleek een prachtige plek om het uitspansel te bekijken. De ervaring werd ondersteund met een passend verhaal over sterren, heelal en zwarte gaten door de andere vrijwilliger. Intussen waren onze ogen goed aan het donker gewend, en in de verte was de gloed van Den Haag en het Westland zichtbaar. Via eendenvijver, hertenkamp en loopbrug (alles in duisternis gehuld) ging het terug naar ingang.
Een erg leuk initiatief van het Natuurcentrum Katwijk! Volgens mijn vrouw met een hoog ‘Vrije School gehalte’. Maar dan was er waarschijnlijk ook een passend lied aangeheven. Ikzelf moest vooral denken aan Paulus de Boskabouter en de tekeningen van Jean Dulieu.