Tot mijn grote vreugde ging het dit jaar heel anders. Geen kinderen met klepperende blikjes en voetbaltoeters om 04.30 uur, geen eindeloze stroom oranje uitgedoste zwakzinnigen door de straat, geen rockfestival in het centrum, noch Hollandse B, C, en D artiesten, en geen visrokerij of alcoholdampen in de verre omtrek.
Om 08.00 stond ik op voor een ontbijt in serene rust. Om 09.30 hing ik alsnog de vlag uit, op verzoek van mijn vrouw. Helemaal geluidloos was het ook weer niet. Er cirkelde een vliegtuigje met “Oranje Boven” rond, een uur lang. En er passeerde een geluidswagen met marsmuziek (toch nog Korea), maar daar viel alleszins mee te leven.
In plaats van het traditionele oranjegebak hadden we zelfgebakken, warme appelflappen met rumrozijnen. En vanmiddag borrelzoutjes uit de oven.
