.jpg)
Volgend jaar zendt de VPRO de BBC dramaserie Top of the Lake uit. Gelukkig hoefde ik zo lang niet te wachten. De serie is al enige tijd in zo'n prima DVD boxje te krijgen en ik vind het een absolute aanrader. Het heeft raakvlakken met The Killing, Twin Peaks en de boeken van Stieg Larsson.
De zes afleveringen vormen samen eigenlijk een lange film die zes uur duurt. Toch kwam ik dit keer niet in de verleiding om eens een aantal afleveringen achter elkaar te kijken. Een per keer was voor mij ruim voldoende, gezien de hoeveelheid narigheid en pijnlijk menselijk drama die je op je bordje krijgt.
Politieagente Robin Griffin, prachtig gespeeld door Elisabeth Moss, bekend van Mad Men, onderzoekt de verdwijning van een twaalfjarig meisje dat ook nog eens zwanger is. Er volgt een hele reeks onverkwikkelijkheden, onder andere met een nogal aanwezige Peter Mullan als de zeer overtuigende slechterik Matt Mitcham. Verder is er eigenlijk in de hele serie niet één man te bekennen die deugt. Maar dat kun je natuurlijk verwachten als je weet dat het verhaal geschreven en geregisseerd is door Jane Campion, vooral bekend van The Piano (1993). Thema's zijn onderdrukking en seksuele uitbuiting.
.jpg)
De locatie van dit psychologisch drama is een klein dorp, ergens in Nieuw Zeeland. Het landschap, in films als LOTR voornamelijk mooi, komt hier over als wild, dreigend en overweldigend. De kleine gemeenschap die hier leeft heeft haar geheimen, het verleden is duister.
Is het dan alleen maar narigheid in dit verhaal? Nee, er valt ook genoeg te lachen. Bijvoorbeeld om een aantal getroebleerde vrouwen, die er in een kamp zijn neergestreken. Zij hebben zo hun eigenaardigheden. Hoewel die, natuurlijk, allemaal zijn veroorzaakt door de foute mannen in hun leven. Hun goeroe is GJ, gespeeld door Holly Hunter, en gebaseerd op Krishnamurti, een goede kennis van Campion. Deze GJ zie ik als een soort tegenhanger van Matt Mitcham, er zijn letterlijk twee kampen, de goeden en de slechten, de vrouwen en de mannen, op een stuk terrein dat Paradise heet. Hoeveel symboliek wil je hebben?
Ik zal niks meer verklappen over het verhaal dan dat het buitengewoon spannend is, zeker naar het einde toe. Het slot vond ik niet geheel verrassend, maar toch zat ik op het puntje van mijn stoel.