Zondag rond 12.00 uur was de buitenwatering bij Katwijk nog een rustpuntje (hier), maar gisteren om dezelfde tijd werd mijn nieuwsgierigheid gewekt door een toch wel vreemd tafereel. In het water stond een groepje personen, bewegingloos en kennelijk geheel gekleed, strak naar de zee te kijken. Deze situatie werd van diverse kanten gefilmd en er was een piepkleine tribune opgesteld. Allemaal erg on-Katwijks. Wat was hier aan de hand? Opnamen voor een arthousefilm? Een performance misschien? Achterdochtig keek ik om mij heen, voor je het weet ben je zélf onderdeel van zo'n project.
Een rondje googelen bracht uitkomst. In het water stond de kunstenaar Sarah Cameron Sunde uit New York, voor een dertien uur durende performance. Een hele getijdencyclus lang, van 07.45 tot 20.45. Eventueel publiek mocht meedoen, liefst in gewone kleren. De hele sessie werd gefilmd om later tijdens Sail Amsterdam vertoond worden. Met haar project 36.5 / a durational performance with the sea wil Sunde mensen bewust maken van de zee en klimaatverandering. Zij heeft daartoe al in verschillende landen eb en vloed getrotseerd. Locaties in Maine, Mexico, San Francisco en later nog Venetië en Bangladesh. En nu in dit exotische rijtje dus ook Katwijk, dat dan wel tweede keus blijkt te zijn. Bij de Zandmotor (nabij Den Haag) was namelijk het getijverschil van 30 cm tussen eb en vloed te weinig voor deze performance.
De uitwatering bij Katwijk heeft een bijzondere geschiedenis. Dit is de monding van de Oude Rijn en hier eindigde de noordgrens (Limes) van het Romeinse rijk. Verderop in zee liggen de resten van De Brittenburg, een Romeins castellum, het laatst gezien in de zestiende eeuw bij extreem laag water. Meermanno in Den Haag heeft hier deze zomer een kleine tentoonstelling over ingericht. Katwijk zelf doet niets met deze bijzondere locatie, geen museum, geen expo. Eerder liet men hier ook al de kans op een Engelandvaardersmuseum glippen.