Het zullen de koude, donkere dagen wel zijn, en het jaar dat op z'n einde loopt, die me nu weer naar deze cd doen grijpen. Met een opvallende voorkeur voor het nummer Ik dwaal, U wacht, geschreven door Hofstede en van een prachtige Slauerhoff-achtige kwaliteit.
Ik dwaal, U wacht
Er zijn spoken in dit oude schip.
Op de radar schuift een witte stip.
En de stilte kwam zo onverwacht.
Een koude wind waait vannacht.
We breken door het zwarte ijs.
Op de boeg staat een man met een zeis.
En het schip heet “ik dwaal en u wacht”.
Een koude wind waait vannacht.
Er ligt een hamer in een houten kist
En we varen door een grijze mist.
In mijn dromen had ik jou niet verwacht.
Een koude wind waait vannacht.
En een koude wind waait vannacht.