maandag 5 augustus 2013

Boekenschrift


Gisteren schreef ik hier over de nieuwste verleiding op mijn pad, een e-reader, en deze wel of niet aan te schaffen. Bij mijn twijfel hierover is er een extra complicatie.

Sinds onheuglijke tijden houd ik nauwgezet bij welke boeken ik lees, met daarbij wat aanvullende gegevens zoals het aantal bladzijden en dergelijke. Ik doe dit op welhaast autistische wijze. Nu heb ik lang gedacht dat ik alleen stond in deze administratieve eigenaardigheid en zweeg er dus maar liever over. Tot ik op een boekenmarkt het boekje De plezierfactor; nut en genot van het boekenschrift  van Felix Eijgenraam uit 1990 kocht. Wat een ontdekking! Er bleken meer, veel meer lezers te zijn zoals ik die een boekenschrift (zoals dat dus bleek te heten) bijhielden. Onder hen ook de bekende veellezer Maarten 't Hart die in bepaalde hoogtijjaren wel 382, 459, ja zelfs 472 boeken las.

Maarten 't Hart toont zijn boekenschriften.

De flaptekst van dit fijne boekje is enthousiast wervend: "Een boekenschrift is een uniek persoonlijk document dat feilloos het karakter en de geschiedenis van zijn bezitter weerspiegelt. Terugbladeren brengt een onstuitbare stroom associaties en herinneringen op gang, zowel aan de gelezen boeken als aan de omstandigheden waaronder ze werden gelezen."

Hoewel het woord boekenschrift nu misschien wat fossiel aandoet, is het bijhouden ervan nog een springlevende bezigheid, al lijkt dit zich tegenwoordig grotendeels af te spelen op sites als Goodreads.

Wat is nu het 'probleem'? Zoals ook weer uit het Plezierfactor-boekje blijkt, hebben veel boekenschrifthouders een dwangmatige neiging tot het uitvoeren van nutteloze boekhoudkundige handelingen, zoals het bijhouden van allerlei statistieken. In mijn geval is het allemaal nog redelijk onschuldig, maar zoals gezegd noteer ik wel het aantal bladzijden per boek en trek daar dan jaarlijks conclusies uit. En nu komt het: teksten op de e-reader hebben een totaal ander aantal bladzijden dan de overeenkomstige variant in een traditioneel boek. Daar komt nog bij dat je lettertype en lettergrootte op de e-reader ook nog eens naar eigen believen kan instellen, wat vervolgens een nog meer afwijkend aantal bladzijden oplevert. Wat een anarchistische toestand!

Aangezien ik mijn boekenschrift graag zoveel mogelijk standaard wil voortzetten vraag ik mij dus af: wat is het aantal bladzijden, gelezen op een e-reader, dat uiteindelijk in het boekenschrift genoteerd kan worden?