Katwijk op z’n smalst.
Bij Katwijk ligt het Panbos. Erg populair, maar de gemeente wil er vanaf. Het bos zou verkocht worden aan een drinkwatermaatschappij. De afgelopen jaren is er op het terrein al veel verdwenen. Houten loopbrug, eendenvijver, hertenkamp, boswachters, allemaal weg of bijna weg. Er waren alleen nog zeven oude geitjes over. Een kostenpost en lastig bij de overdracht. Een oude boswachter had zich nog bereid verklaart belangeloos tot het eind (van wie?) voor de geitjes te zorgen. Maar nee, ergens bij de gemeente werd besloten de oude, maar nog gezonde, geitjes stilletjes om te leggen. Dat mag natuurlijk niet, maar gebeurde toch en opgeruimd staat netjes was het idee. Helaas voor de gemeente werd er vanuit de burgerij ineens toch nog naar die geitjes geïnformeerd, en door de grote geheimzinnigheid, draaierij en zwijgen van ‘de overheid’ in deze werd het een Schandaal. Dierenorganisaties, Justitie en vooral heel veel mensen op social media hebben zich er maandenlang over uitgesproken. Het voorlopig laatste bericht is nu dat de gemeente een medewerker offert (inderdaad: een zondebok), en dat B & W een aangifte gaat doen.
Deze soap heeft me veel vermaak gegeven. De lokale Rel, het ongemak van de gemeente, de ontplofte volkswoede over zeven geitjes en ook de schijnheiligheid daarvan, de selectieve verontwaardiging. Want deze ‘dierenvrienden’ zijn (statistisch gezien) voor het overgrote deel vleeseters, en schuiven elke dag een minder aaibaar exemplaar in de oven of sudderpan. Ik weet een schapenhouder in de omgeving die in de tussentijd honderden lammetjes heeft verkocht voor de consumptie. Jonge dieren die, bij wijze van spreken, nog een heel leven voor zich zouden hebben gehad.