Als je (net als ik) de muziek, en vooral de stem van Natalie Merchant mooi vindt, dan zul je zeker ook genieten van dit album van Julia Bardo. Haar debuut klinkt vaak als de zangeres van de prille 10.000 Manics in de jaren tachtig. Zoals haar naam (eigenlijk Giulia Bonometti) al doet vermoeden komt Julia Bardo uit Italië, maar tegenwoordig woont ze in Engeland. Julia’s veelal gevoelige teksten zijn ook in het Engels en alle nummers heeft ze zelf geschreven. Naar het schijnt heeft Julia Bardo pas gitaar leren spelen toen ze 23 was, maar dat later weer goedgemaakt met een muziekstudie in Manchester. In die tijd was ze ook nog zangeres bij de band Working Men’s Club. Prima praktijkmateriaal dus, vindt ze zelf. Op het album speelt ze behalve gitaar ook op toetsen, en verder zijn er uitstekende gastmuzikanten (vooral gitaar) ingehuurd. De stijl van haar songs zweeft hier ergens tussen indierock en folkpop in. Het hele album duurt een kleine 40 minuten, precies goed. De nummers 3 en 8, Into Your Eyes en It’s Okay (To Not Be Okay) vind ik zelf het mooist. Niet toevallig doen die me het meest aan Natalie Merchant denken.