Absoluut
hoogtepunt van de George Stubbs expositie in het Mauritshuis is Whistlejacket
(1762).
Het
bijna (80%) levensgrote schilderij van de Arabische volbloed is spectaculair.
Het is waarschijnlijk het beroemdste paardenportret ter wereld. Het topstuk hangt normaal in de National Gallery in Londen, in de zaal met werken van Turner en
Constable. Het is nog maar één keer eerder buiten het Verenigd Koninkrijk
tentoongesteld.
Whistlejacket
stamde af van El Sham, de zonnehengst, een van de drie Noord-Afrikaanse paarden
die aan de basis stonden van de Engelse volbloedlijn. Stubbs schilderde het
werk in opdracht van Charles Watson-Wentworth, markies van Rockinham, later
premier van Groot-Brittanië. Whistlejacket was een van zijn renpaarden. Als
racepaard niet echt supersnel, en daarna als dekhengst ook niet zo succesvol,
heel middelmatig dus, maar wel een enorme knapperd.
De
bedoeling was dat het schilderij een ruiterportret zou worden van koning George
III, afgebeeld voor een prachtig landschap. Maar de opdrachtgever was zo
enthousiast over de halfvoltooide staat dat het zo gelaten is. Whistlejacket, opgeheven
op de achterbenen, onstuimig en nerveus. Een ruiterportret zonder ruiter,
iconisch door de lege achtergrond.
George Stubbs (1724-1806), door Ozias Humphry |