Anton Corbijn 1-2-3-4 Hollands Deep

Gisteren bezocht ik de dubbeltentoonstelling op twee locaties met werk van fotograaf Anton Corbijn. Het Fotomuseum en het Gemeentemuseum in Den Haag liggen naast elkaar en tonen gezamenlijk bij wijze van eerbetoon (Corbijn werd zestig) het meest complete overzicht van zijn oeuvre tot nu toe.

Met Hollands Deep laat het Gemeentemuseum zien hoe Corbijn zich in veertig jaar ontwikkelde van invloedrijke popfotograaf tot regisseur van speelfilms. In het Fotomuseum een schitterende terugblik op het muziekwerk van Anton Corbijn. Voor de tentoonstelling 1-2-3-4 selecteerde hij meer dan 300 foto's van bands en zangers. Een groot deel hiervan wordt voor het eerst aan het publiek getoond.

We waren er lekker vroeg bij, dit keer. Het was de eerste echte tentoonstellingsdag, zondag was de opening. Daar had ik toch wel graag bij willen zijn. In de Tuinzaal van het Gemeentemuseum signeerde Anton Corbijn de catalogus en Nick Cave speelde een aantal nummers op de vleugel.

Maar je hoort mij niet klagen, ik heb deze middag werkelijk genoten. Al die prachtige, mooi ingelijste foto's op groot formaat. Daar kan toch geen fotoboek tegenop! Honderden verrassende portretten, krachtig, eigenwijs, bizar soms. En dan al die herinneringen die ze oproepen. Hier is toch ook een tijdperk vastgelegd, vooral de jaren 80, niet toevallig ook mijn favoriete jaren wat betreft popmuziek. Hier komt alles weer tot leven. Ik zie dat het publiek deze middag voornamelijk uit generatiegenoten bestaat, inmiddels niet meer zo piep, eerder een tikje over de datum.

Het aantal bands en zangers die zich door Anton Corbijn lieten portretteren is indrukwekkend. Sommige foto's zijn echte klassiekers (bijvoorbeeld Johnny Rotten, U2 of Depeche Mode) die flink hebben bijgedragen aan het imago van de muzikanten, net als de platenhoezen en videoclips die Corbijn in de loop der jaren gemaakt heeft.

Ik ben geen fan van the Stones, maar juist deze foto's vind ik het mooist. Die doorleefde koppen, geen rimpels, maar geulen. Heerlijk. Ook leuk: Tom Waits, Siouxsie Sioux of die raar-prachtige serie van meidenpunkgroep The Slits. In 1980 was Anton Corbijn met ze op tour. Hij was toen vijfentwintig jaar en ik vraag me af hoe hij zoiets ervaren heeft als toch (ogenschijnlijk) rustige jongen, afkomstig uit een strenggelovig gezin in Strijen.

Beide exposities zullen te zien zijn tot en met 21 juni 2015.
Informatie vind je hier (Fotomuseum) en hier (Gemeentemuseum).

Ik geef  ★★★★★