Reclamefolders kunnen voor mij een eindeloze bron van vermaak zijn. Bijvoorbeeld die voor goedkope busreizen, met halverwege zo'n vrijwillig verplichte verkoopdemonstratie met peperdure dekbedden, pannensets of massagematten. Heerlijk vind ik dat. Folders van (Duitse) supermarkten scoren ook geweldig. Aanbiedingen van 'alcoholvrije wijn' en nog mooier: 'geparfumeerde vuilniszakken'.
Tja, stankvrees. Iemand vertelde me dat er in Japan pillen te koop zijn waardoor je ontlasting niet stinkt. Navraag bij wat Japanreizigers in mijn omgeving gaf geen uitsluitsel hierover: nooit gezien, maar ook niet verbaasd als ze zouden bestaan. Er zijn daar wel (openbare) toiletten gesignaleerd met knopjes voor geluiden die jouw persoonlijke geluiden overstemmen. Iemand anders vertelde me dat de toiletten in de (betere) Japanse hotels een behoorlijk futuristische ervaring kunnen zijn, met veel knopjes en mogelijkheden. Of je een ruimteschip binnenloopt.
En dat doet me dan weer denken aan André Kuipers. Die was laatst in Naturalis om vragen van kinderen te beantwoorden. En natuurlijk wil iedereen dan weer weten hoe een astronaut in de ruimte poept en plast. Dat is een vrij ongemakkelijke aangelegenheid, niet bijzonder futuristisch. Ik denk dat de gemiddelde astronaut een moord zou doen voor zo'n ouderwetse groene buitenplee.
Misschien kunnen we hier in de toekomst wat meer over vernemen nu Midas Dekkers dit onderwerp weer salonfähig heeft gemaakt. Zijn nieuwe boek De kleine verlossing of de lust van ontlasten ligt hier op de stapel.