Overgevoelig

Als ik oude strips of boeken herlees, kan ik erg genieten van de onbekommerdheid van toen. Er zijn sindsdien alleen maar taboes bijgekomen. Tegenwoordig sta je al heel snel op iemands lange tenen, met alle gevolgen van dien. Nederland is er niet plezieriger op geworden. Er wordt ook nauwelijks nog iets uitgegeven wat echt de moeite waard is, alleen maar meer van het (veilige) zelfde. De inzet van zogenaamde sensitivity readers is gewoon (zelf)censuur. De uitgever zou de lezer ook kunnen wijzen op de tijd waarin het verhaal geschreven is of zich afspeelt, en wat er toen normaal gevonden werd. Als je daar niet tegen kan, lees het boek dan gewoon niet.

Door al het gezeur zijn we inmiddels allemáál een soort sensitivity readers geworden. Hier een paar voorbeelden uit Pep, jaargang 1970.