De mantelmeeuw op het nest. |
Woensdag was het hier nog zomers warm, maar de dagen daarna koelde het weer snel af. En ik ken minstens één vogel die daar erg blij om was.
Hier twee huizen verderop, hoog op een dakplateau, broedt een stel mantelmeeuwen. En op die ene woensdag moet het daar echt snikheet geweest zijn, zo rond en na het middaguur. Ga maar na, in de aanhoudend felle zon zal het zink of bitumen aanvoelen als een soort bakplaat. Het mannetje was de hele dag weg, op zoek naar voedsel (mag ik hopen), het vrouwtje hijgend op het nest met de snavel wijd open (ventilatie?). Geen eten, en vooral geen drinken. Ik maakte me echt zorgen om deze stoere moeder.
Meeuwen zijn niet bepaald mijn favoriete vogels, met hun gekrijs en geschreeuw, maar hun taaiheid en volharding dwingen wel respect af. Ik heb ook vaak gemerkt dat ze veel slimmer zijn dan ze eruit zien.
De belevenissen van het meeuwenstel op het dak volgen wij al twee weken. Hun hoofd of achterwerk steekt net boven de rand uit en dat levert een (soms hilarisch) handpoppenspel op. Het nest wordt regelmatig aangevuld met mos of gras uit de tuinen, waar het soms met pol en al wordt losgerukt.
Deze zilvermeeuw heeft de tuin ook ontdekt. |