Piccioni

Duiven op het San Marcoplein. Bij mijn eerste bezoek aan Venetië waren er nog volop,  maar tegenwoordig is hun aantal drastisch verminderd. Het Venetiaanse stadsbestuur heeft er dan ook alles aan gedaan om dat voor elkaar te krijgen. Er zijn roofvogels ingezet, voer met anticonceptiva, netten, scherpe punten en allerlei elektronica. Dit alles tevergeefs.

Maar op 1 mei 2008 kwam er een verbod op het voeren van duiven en deze strategie bleek redelijk effectief. Tot groot verdriet van de toeristen waaronder mijn persoontje, maar tot vreugde van de Venetianen die de duiven als een plaag beschouwen.

Toch kan ik daar wel een beetje inkomen. Naar schatting leefden er ongeveer 130.000 duiven in het historisch centrum van Venetie, waarvan zo'n 60.000 in de buurt van het San Marcoplein. Hun zure poep beschadigde palazzo's en antieke gebouwen, waaronder de San Marco basiliek. Nagels en snavels gaven krasjes op beeldhouwwerken en mozaïeken.

Men heeft uitgerekend dat de schoonmaakkosten de belastingbetaler zo'n €20 per duif per jaar kostten. Nog afgezien van de risico's voor de volksgezondheid. Opeten, zoals dat tot in de jaren 50 gebruikelijk was, is tegenwoordig ook al geen aanrader. De duiven zijn hiervoor te ziekelijk en te klein.

Kortom, in Venetië had men letterlijk genoeg van de duiven en de verkopers van zakjes voer verdwenen (onder protest) van het San Marcoplein. Toeristen die het toch nog wagen om de duiven te voeren, kunnen rekenen op een forse boete.

Toch jammer. Ik werd altijd ontzettend vrolijk van die enorme kluwen opdringerige duiven die onmiddellijk op en om je neerstreek als er ook maar een korrel voer in beeld kwam. Ik mis ze wel.

Rechts een verkoopster van duivenvoer.