 |
| knipsel uit de Telegraaf |
Dit flink gelooide echtpaar stond in de Telegraaf en toonde in de rubriek ‘strandlijven’ hun strakke 60-plus buik. Ik viel van mijn stoel van verbazing, dat waren A. en L.! Een stel dat ik al meer dan veertig jaar ken, maar nooit in staat had geacht tot zoiets frivools. L., in bikini in de Telegraaf! Nu heb ik alles gezien.
Ik sprak een andere collega uit die tijd. Toen een braaf burgerlijke family man, maar blijkt nu twee huwelijken en een hele reeks vriendinnen verder.
En dit weekend nog was ik in een gebouw waar ik jarenlang gewerkt heb. Het bedrijf bestaat al 16 jaar niet meer, en het pand wordt nu gebruikt door een vurig bevlogen kerkgenootschap met worship en gebedsgenezers. Een wereld waar ik normaal gesproken niet mee in aanraking kom, maar nu was er open dag en ik wilde erg graag het huidige interieur eens zien. Een uiterst vreemde ervaring was dat. Dezelfde plek, maar ook weer niet. Innerlijke chaos, ik zag verleden en heden door elkaar heen vloeien.
Temeer nog, omdat ik vriendelijk werd rondgeleid door (alweer) een ex-collega van ‘toen’, ooit een nuchtere no-nonsense flierefluiter, nu vol heilig vuur leidinggevend in deze bezielde omgeving. Allebei hebben we hier vele voetstappen liggen, maar deze setting had ik (of hij) nooit kunnen verzinnen, toen.
Een interessante start van de herfst.