Paul Theroux: Deep South

Op dit moment lees ik Deep South, door  Paul Theroux (1941). Het was al weer jaren geleden dat ik een reisboek van deze Amerikaanse schrijver gelezen heb. Tegenwoordig kijk ik graag naar de documentaires van zijn zoon Louis. Dit nieuwe boek had ik al een tijdje in de peiling, maar de enthousiaste bespreking door Bettina trok mij over de streep. Voor Deep South reisde Paul Theroux door het zuiden van de Verenigde Staten. Hij sprak er bewoners en doet verslag van zijn indrukken. Ik ben pas halverwege, dus ik kan nog geen eindoordeel geven, maar tot nu toe vind ik het boek erg goed. Ik lees elke dag een klein stukje en laat dat dan even bezinken. Zo lees ik Theroux het liefst.

Twee dingen vallen onmiddellijk op: de kloof tussen het noorden en het zuiden van de USA en daarnaast de kloof tussen blank en zwart in de zuidelijke staten die Theroux bezoekt. Allerlei gevoeligheden en oud zeer worden door hem gesignaleerd en uitgelegd, bijvoorbeeld het latente, alledaagse racisme. Daarnaast bezoekt de schrijver zogenaamde gun shows, waar ook wapens worden verkocht. De gesprekken die hij hier noteert zijn veelzeggend. En zo sluit het boek goed aan bij de actualiteit zoals die laatst uit Amerika tot ons kwam, een zoveelste eruptie van geweld.

En eigenlijk moest ik ook denken aan de afkeurende berichten in Amerikaanse media de laatste jaren over "onze" (inderdaad discutabele) Zwarte Piet, dat ging soms wel ver. Overreactie, waarschijnlijk ingegeven door de recente geschiedenis van hun eigen land, de Klan, lynchpartijen, zwarten die niet op een trottoir mochten lopen of die moesten opstaan voor een blanke in de bus. En dat tot ver in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw.

Een boek met stof tot nadenken dus. Ik ben erg benieuwd naar de tweede helft.

De foto's in het middenkatern, gemaakt door Steve McCurry, zijn prachtig.


Deep South, Paul Theroux
Penguin Books 2015
464 blz.