Tot mijn grote verrassing en genoegen kwamen onze twee adoptieduiven Lenny & Lenneke vanmorgen ineens aanvliegen met een derde exemplaar! Een miniatuurexemplaar.
Onze toch wel grauwe donderdag werd in één klap omgetoverd tot een langdurig "Marjolein Bastin-moment". Geweldig om te zien, deze familie-idylle.
Op de schutting werd veelvuldig gepoetst, gevoerd en gekoerd. Zo nu en dan bleven beide ouders wat langer weg en dan voelde ik mij toch wel verantwoordelijk, babysitter tegen wil en dank.
Malligheid? Misschien wel.
Vader duif kennen wij al langer. Als hij honger heeft, kijkt hij vanaf het raamkozijn naar binnen. Omdat het nogal een womanizer is, met een diep geluid, hebben we hem naar Leonard Cohen vernoemd. Dit werd al snel "Lenny" (Koer).
Ik hoop van harte dat Lenny jr. het ook gaat redden. In de AH feestfolder van deze week zag ik "wilde duivenfilet" in de aanbieding. Op de foto een raar paarsbeurs stukje vlees.
Waarom zou je? Zo'n mooi vogeltje, in twee happen is het voorbij. Dát vind ik dan weer malligheid.
Update Maart 2016: nóg een nestje van L & L! Zie hier