Hooibal

 Luca

De massa

Luca lust wel wat. Hij groeit nog steeds. Een barokpaard mag best wat massa hebben. Dit kaartje is van augustus vorig jaar. Er stond een mobiele weegschaal op het erf, met een mevrouw ernaast. Een stalgenoot wilde niet zelf haar paard op de weegschaal zetten, omdat haar eigen gewicht topgeheim is.

Kreukvrije zone

Waterpomp bij strandopgang. In Katwijk staat er tegenwoordig (soms) ook een zonnebrandpaal bij, met gratis zonnebrandcrème. De smeerpromotie legt dan vooral de nadruk op het verminderen van risico op huidkanker. Maar (gezien de tijdgeest) is het misschien effectiever om de strandgangers te wijzen op de versnelde huidveroudering door zonnebrand. Rimpels, verslapping en pigmentvlekken. Allemaal schade van de zon. Lichaamsdelen die helemaal niet in de zon komen verouderen natuurlijk nog minder snel. Mensen die in de Zorg werken weten dat de meeste bejaarden behoorlijk verkreukeld zijn, maar hun billen niet. Denk daar maar eens over na.

Darwin

Een foto uit de Naturalistijd.

Darwindag (12-2) 2012. Er waren boeken, balpennen en... maskers.

Pierre

foto: Josine Vingerling

Ben hier helemaal weg van! Fantastische Percheron hengst, geboetseerd door de Finse Emilia Kurila en prachtig levensecht beschilderd door Josine Vingerling. Intens rood detail in het lint, perfect!

Vrolijk paard

Luca, februari vorig jaar.

Schaatser op de Boulevard

fotograaf: (mij) onbekend

Een foto om bij af te koelen.

Katwijk, 1967

Warme dag

Luca

Tropische verrassing

Concurrentie bij de voedersilo voor de mezen en ander grut. Deze halsbandparkiet gaat onder aan de bol hangen en wringt zijn hoofd door het traliewerk, hij/zij kan dan net de (dure)pitjes bereiken. Dat kost wel veel moeite en daarom wordt nu het klepje bovenaan serieus bestudeerd, het zijn erg slimme vogels. Of misschien 'knipt' hij straks gewoon de draad door, dat kan ook nog.

Wat mooi dat dit soort tropische vogels gewoon in je tuin rondvliegen, ik zie ze graag. En wat stoer dat ze hier overleven. We hadden bijna een nestje in de holle abeel voor ons huis. Prachtig om naar te kijken, vanaf de bank. Maar dat stel werd helaas verjaagd door boze kauwtjes, die een nest hebben in de schoorsteen hiernaast.

Robbedoes speldje

Speldjes van de Robbedoes Club (R.C.) uit 1943. Of misschien wel 1938, dat weet ik niet precies. Ik kreeg ze veertig jaar geleden gratis en voor niets thuisgestuurd door het weekblad Robbedoes. Daar werd “de zolder opgeruimd” en een aantal speldjes verdeeld onder de lezers die als eersten een briefkaartje zouden sturen. Ze waren toen al redelijk zeldzaam, had ik begrepen. “Gegeerd door verzamelaars”, volgens het begeleidende briefje van de  redactie. Een prachtig Vlaams woord, dat ik nog niet kende. Ik dacht dat het een tikfoutje was, en dat er begeerd had moeten staan.

Afgebeeld is Robbedoes, zoals getekend door Rob-Vel (Robert Velter). Er is ook een Franse versie met een S van Spirou. A.D.S., Amis de Spirou. Achterop Robbedoes Jeugdalbum 1943 wordt geadverteerd: "het onderscheidingsteeken van den trouwen Robbedoesrakker. Mag ook op jouw jas of trui niet ontbreken!" 3.50 frank per stuk waren ze toen. Dat is intussen aanzienlijk meer.

Eind van de regenboog

 Mooier dan een pot met goud!

Kinderslotje

Het schrikdraad rond de paddock heeft Luca zo open. Vandaar de extra versteviging rond het handvat.

(Als ik deze "paddock" zie, zou ik zelf ook op de loop gaan)

Raccoons

bron afb.: The Guardian

Als je denkt dat vossen lastig zijn… In The Guardian stond vorige week een artikel over raccoons in Duitsland. Dat zijn er intussen al 1,6 miljoen! Deze “waschbären” komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika, maar zijn in de jaren 30 ingevoerd vanwege het bont. Vervolgens ontsnapt natuurlijk, en/of uitgezet door een stel oenen. Ze zijn slim, hebben geen natuurlijke vijanden en verspreiden zich nu snel door West-Europa. Raccoons zijn inmiddels waargenomen in o.a. Frankrijk, Polen, Denemarken, Italië en Oostenrijk. Nederland is natuurlijk maar een kwestie van tijd, deze dieren zijn niet te stuiten. Het zijn omnivoren, niet kieskeurig, vleermuizen, amfibieën, vogels, het maakt niet uit. In Polen eten ze ‘extreme’ hoeveelheden bedreigde mosselen, schrijft The Guardian nog. Ze kunnen goed klimmen en vestigen zich soms in daken van huizen. Toch zijn er ook nog mensen die ze voeren, tot grote ergernis van hun buren. Maar raccoons zien er dan ook onweerstaanbaar uit, met hun snuit en staart. Net als de vos, zou ik zeggen.

Maestoso Romea

Maestoso Romea

aka Luca

Lipizzaner

6 jaar

Vandaag De Dag

Een gezelschap dure edelen, omringd door soldaten, passeert in vliegende vaart de boeren en paupers. Het geeft veel stofwolken, maar die zijn voor de landslieden die gelaten moeten afwachten in het veld. Zij murmureren. De nobele passanten waren te gast in het kasteel, en zijn daar luisterrijk ontvangen. Zij hebben geen oog voor de eenvoudige lieden langs de kant van de weg, die zich op hun beurt juist vergapen aan de extravagante groep ruiters. De schatkist is weer geleegd.

Alert

Luca

100

Een tijdje terug wilde ik wat foto’s van Luca plaatsen op mijn (slapende) blog. Het is een mooi  en stoer paard, en ook nog eens lief en gezellig. Er staan sowieso veel te weinig foto’s van Lipizzaners in “alledaagse” situaties op internet. Ik heb elke dag wat gepost, niet alleen maar over Luca, en inmiddels zijn dat al weer 100 blogposts! Dat was niet mijn bedoeling, maar voorlopig ga ik er nog even mee door zolang ik het leuk vind om te doen (het moet geen werk worden natuurlijk).

Ruttegeschut

Op het grote parkeerterrein naast de manege is inderdaad luchtafweer geplaatst in verband met de NAVO top. Waar gaan straks al die strandgangers parkeren? Wie compenseert de gemeente voor het gederfde parkeergeld?

Enzovoort.

Voor de kust liggen marineschepen, in de lucht regelmatig helikopters. In Noordwijk moesten de bakjes van het reuzenrad, nabij Huis ter Duin.

Luca is wel relaxed met defensie, zo langzamerhand.

Snacken

 Luca

Luchtafweer Katwijk 1939

Binnenkort staat er luchtafweer in Katwijk, vanwege de NAVO top. 

Bij de mobilisatie in 1939-40 waren de mannen ook paraat, maar dan anders. Op de vuurtoren stond een mitrailleur opgesteld, met schutters van het 4e Regiment Infanterie.

De middelste man op deze foto zou Paulus Kouprie zijn, hij was gelegerd in de Morspoortkazerne in Leiden. Als verzetsstrijder werd hij gearresteerd in 1942 en ter dood veroordeeld, maar dat werd later omgezet in levenslang. In 1945 is hij teruggekeerd uit Duitsland.*

bron: zijn neef Theo Kouprie

Kamperen in de noordduinen

Wat een kleuren! Drie gezellige (maar ook rommelige) ansichtkaarten van lang geleden. Het kampeerterrein in de noordduinen van Katwijk aan Zee, jaren 60, misschien 70. De vergunning door het Rijk werd verleend in 1959. 

Ik zie wel paarden, maar de naastgelegen manege was er toen nog niet. En binnenkort ook niet meer. De gemeente wil er van af vanwege stikstof en natura 2000, en een ondernemer uit Amsterdam gaat er een hotel bouwen. Hm.

Rhiannon Giddens

De Amerikaanse muzikant Rhiannon Giddens is tegenwoordig een grote naam in (onder andere) de folkmuziek, maar in 2008 zagen wij haar in een klein zaaltje in Leiden. Nummer "33" staat er op mijn kaartje. Giddens was daar met haar toenmalige band The Carolina Chocolate Drops. De zaal was goed gevuld, maar we zaten er met onze neus bovenop. Erg goed, en voor een tientje, zie ik nu. Niet te geloven.

bron afb. PR

Selfie

Oorveld

Gisteren was de Kippenloop (een grote wandeltocht) en het startpunt was aan de overkant. Dat betekende heel veel actie, muziek en wandelaars in Luca's blik- en oorveld.

Spaanse pas

 

Luca leert de Spaanse pas.

Luchtafweer

Het parkeerterrein naast de manege is geclaimd door defensie in verband met de NAVO Top later deze maand. Geheimzinnigheid alom, maar ik gok op luchtafweer. Ik verraad hiermee geen Staatsgeheimen, want op internet zijn allerlei hints in deze richting te vinden.

Katwijk ligt tussen Den Haag en Noordwijk en gaat veel overlast ondervinden. Dat was in 2014 ook het geval, lees mijn blogpost HIER.

Werk dan mede

Bron afb: PTT 1938

Laatst ontving ik een brief die negen dagen onderweg was geweest. Binnen Nederland.

En de vos?

De vos was dus gevangen en ergens uitgezet, was het verhaal. En stiekem miste ik het mooie diertje een klein beetje. Maar daar moet je wel mee uitkijken, want soms krijg je wat je wenst. En meer dan dat, want nu zijn het er DRIE. Minstens.

De vos was al vrij snel weer terug, die dieren zijn echt superslim. We zien hem/haar regelmatig, luierend in de zon, ruikend aan een bloem. Hij kijkt me soms aan, en heft dan een grote oranje middelvinger.

Soms zie ik hem niet onmiddellijk, maar hij wordt dan verraden door eksters, die werkelijk een bloedhekel aan vossen schijnen te hebben. De vogels gaan pal boven hem zitten ratelen. Ik werd een keer wakker rond zes uur ’s morgens van het luide geratel van drie boze eksters. In de tuin van de buurvrouw zag ik de vos druk heen en weer hollen, kennelijk op muizenjacht. Hij had een struik uitgegraven en de tuinkabouter geterroriseerd. Het is sneu voor de buurvrouw, vooral haar tuin moet het telkens ontgelden.

Vorige week zaten er ineens drie vossen tegelijk bij ons vogelbadje. Ze stoven weg toen we argeloos de tuin in liepen. Wederzijdse schrik.

Maar wat nu? Het is duidelijk dat het zo niet verder kan. De gemeente doet in ieder geval niets. De vossen lopen ook het risico dat iemand het ‘zelf’ gaat oplossen. Dat vind ik geen prettige gedachte.

Wordt (ongetwijfeld) vervolgd.

Plan B

 Was het maar een alpenwei...

Longeren

 Luca

Soft Ffog: Focus

De beste prog (en jazz) komt op dit moment uit Scandinavië. En het aanbod is enorm. Deze week ging mijn proghart sneller kloppen bij het album Focus van de Noorse band Soft Ffog. Er staan maar vier nummers op en de totale tijd bedraagt slechts 37 minuten, maar wat een kwaliteit! Let vooral ook op die snelle lead gitarist. Titels als Camel, Focus en Oh Jimi verraden de inspiratiebronnen van dit kwartet, en inderdaad, als je van dit soort muziek houdt kom je hier niets tekort. Wat oudere stijl progrock, begin jaren 70, met een klein vleugje jazz hier en daar.

Nogmaals: voedseldropping Duinoord Katwijk

Deze bekende foto van een voedseldropping bij Duinoord in Katwijk plaatste ik vorige maand ook al. De huizen op de achtergrond waren volgens mij van de Bestevaerweg, maar ik werd erop attent gemaakt dat ze waarschijnlijk op de Nieuwe Duinweg staan. Dat zou zomaar kunnen, inderdaad. De Duinoord heeft een even en een oneven kant, en de oude foto laat de even kant zien, die aan de hoge duin grenst. De strekking van mijn blogpost blijft hier niettemin overeind: een bekende foto met een bekende locatie, uit welke hoek je het ook bekijkt.

De onderstaande foto’s zijn waarschijnlijk uit 1937 of 1938. Duinoord is nog slechts een bouwterrein en zo te zien wordt er riolering aangelegd. Links en rechts op de foto’s zie je de huizen van zowel de Nieuwe Duinweg als de Bestevaerweg, en ook hoe dicht ze in feite bij elkaar liggen.

Tenslotte nog een oude ansichtkaart met uitzicht op Duinoord vanaf een (misschien wel de) duintop.