Tussen land en water

Op de dijk bij het plaatsje Millingen aan de Rijn, niet ver van Nijmegen.
Een fijne omgeving, ik schreef het al vaker. Met enige fantasie zou je dit het land van Fransje Hermans kunnen noemen, de eigenlijke hoofdpersoon van Tommy Wieringa's Joe Speedboot. Iets verderop ligt Huissen, dat min of meer model heeft gestaan voor het fictieve dorp Lomark in het boek.

Over Millingen (krap 6000 inwoners) zou je ook best een roman kunnen schrijven. Op Wikipedia lees ik: "De inwoners waren door de ligging van het dorp altijd voornamelijk op elkaar aangewezen en verenigden zich in talloze clubs. Van sommige soorten verenigingen zijn er twee: Dröge en Natte. Dit door een splitsing van de schutterij begin 20e eeuw. Die splitsing veroorzaakte de verdeling van de inwoners in twee 'kampen': De Natten en de Drögen. Die verdeling zette zich door in andere verenigingen, zoals de beide fanfares. Hoewel een eeuw later de kou wel uit de lucht is, bestaat er nog steeds een scheidslijn die je ziet binnen clubs, middenstand en soms zelfs families".

Prachtig toch? Dàt boek zou ik graag lezen. Nog een anekdote uit wikipedia:
"De katholieke Sint-Antonius van Paduakerk in Millingen beschikt over bijzondere biechthokjes. Aangezien de werknemers van de scheepswerf in het dorp door hun werk in de lawaaiige fabriekshallen en aan de schepen vaak hardhorend waren en gewend waren zeer luid te spreken, zijn er dubbele deuren in de biechtstoelen gezet, zodat de biecht toch nog vertrouwelijk kon worden afgenomen".

Aan de andere kant van de dijk.