Echt vrolijk word ik er niet van, als ik deze dagen de krant opensla. Van politieke spelletjes en economische pesterijen tot regelrechte oorlog. Ik weet het ook wel, het is van alle tijden, maar leg dat dan maar uit aan het individu dat wordt vermorzeld door de mechanismen. Zijn/haar leed is niet te overzien.
Als je (net als ik) enige behoefte hebt aan relativering, kun je goed terecht bij de Tao Te Tjing, een belangrijk boek uit het Taoïsme waarin wordt uitgelegd hoe het leven, de wereld in elkaar zit en hoe jij zelf op harmonische wijze je plaats in het geheel kunt innemen. Deze Chinese bundel van 81 korte filosofische teksten stamt uit de zesde eeuw v.C. en wordt toegeschreven aan Lao Tse (Laozi).
Het nogal raadselachtige boek is ontzettend vaak vertaald en er zijn heel veel interpretaties mogelijk. Voor een hele mooie Nederlandse bewerking kun je terecht op de prachtige website van Roeland Schweitzer en George Burggraaff: tekens van leven. Op deze inspirerende website, die sinds 2002 in ontwikkeling is, staan inmiddels twee verschillende versies compleet met toelichting en verwijzingen. Elk van de 81 teksten is voorzien van een schitterende foto.
Dit jaar is begonnen aan een derde versie, speciaal voor kinderen. Een project dat doorloopt tot in 2018. Een erg leuk initiatief. Deze teksten zijn vaak vrolijk en blij en meestal verrassend nuchter. Je kunt gratis een berichtje krijgen als er weer een nieuwe pagina klaar is (aanrader). In de eerste instantie moest ik hierbij denken aan het boek van Benjamin Hoff: The Tao of Pooh, uitgegeven in de jaren tachtig. Maar dat is toch iets heel anders. Daarin wordt aan de hand van een kinderboek het Taoïsme aan volwassenen uitgelegd.
In de Tao Te Tjing is veel aandacht voor leiderschap, wijsheid, geweldloosheid en leven in harmonie. Tekst 80 bijvoorbeeld is ook nu weer/nog actueel:
Tao tekst 80: Het ideale land.
Zorg voor een klein land, met weinig mensen.
Zorg dat ze wapens hebben, maar dat ze deze niet gebruiken.
Zorg dat de mensen de dood serieus nemen en niet rond gaan trekken,
zodat ze de boten en rijtuigen die ze hebben niet gebruiken
en ook niet met hun wapens dreigen.
Laat ze weer geknoopte touwtjes gebruiken
en laat ze genieten van hun voedsel,
van hun kleding, hun vredige woning, hun goede gewoontes.
Ze kunnen elkaars woonplaatsen zien,
het geluid van elkaars kippen en honden horen,
maar ze zoeken elkaar tijdens hun hele leven niet op.
(bron: Roeland Schweitzer, tekens van leven)