maandag 3 september 2018

David Mitchell: Dertien

Van de Engelse schrijver David Mitchell wil ik graag ‘alles’ lezen, Dertien was voor mij zijn vierde boek tot nu toe. De verscheidenheid van zijn romans is indrukwekkend: spanning, humor, horror, historisch – het maakt kennelijk niet uit. Hij maakt het extra interessant door personages in verschillende boeken te laten opduiken. Dat is ook nu het geval.

In Dertien (2006) worden we meegesleept in de belevingswereld van een puber. We volgen de hoofdpersoon Jason gedurende een jaar (een maand per hoofdstuk). Jason stottert en wordt zwaar gepest op school. Het is een gevoelige jongen die gedichten schrijft, maar zeer zeker geen ‘watje’. Soms is hij wat argeloos, maar vaak heeft hij goed in de gaten hoe personen en situaties werkelijk in elkaar zitten. Langzaamaan ontstaat er een omslag in zijn denken.

Voor mij kwam het boek pas na een derde ‘op gang’, maar toen kon ik het niet meer wegleggen. Je kruipt in de huid van deze dertienjarige, het is spannend en je zit soms op het puntje van je stoel. Het verhaal speelt in 1982 en ik vraag me af in hoeverre Mitchell (die van 1969 is) hierin zijn eigen schooltijd heeft verwerkt.

Dertien komt zeker in mijn toptienlijst van dit jaar.

  
★★★★★