De uitweer is een opmerkelijk boek, mooi geschreven, non-fictie, erg persoonlijk en introspectief. Liptrot komt van de Orkney-eilanden, een grauwe uithoek boven Schotland, waar het altijd waait. Haar jeugd is niet vrij van problemen, onder andere veroorzaakt door de bipolaire stoornis van haar vader, die boer is op een van de eilanden. Amy is een wild en rusteloos meisje. Zodra ze de kans ziet gaat ze in Londen wonen, waar ze er allerlei baantjes heeft, van journalist tot schoonmaker. Intussen gaat ze helemaal los in het nachtleven, feesten, drugs en heel veel drank. Haar leven ontaardt in een grote puinhoop en ze is doodongelukkig. Haar relatie loopt stuk en uiteindelijk besluit ze dat het zo niet langer door kan gaan en meldt ze zich aan voor een rehab-programma. Het lukt haar de verslaving het hoofd te bieden, maar de hunkering naar alcohol blijft.
Amy Liptrot keert terug naar Orkney, de bedoeling is tijdelijk. Ze gaat de eilanden, de natuur en de bewoners gaandeweg meer waarderen dan in haar jeugd het geval was. Toen zag ze alleen saaie gebouwen en grijze luchten. Nu gaat ze werken bij de vogelbescherming. In haar boek geeft ze prachtige beschrijvingen van de natuur, gestrande schepen en walvissen, menhirs en stenencirkels, het boerenleven.
Deze beschrijvingen worden afgewisseld en aangevuld met overpeinzingen over haar verleden, het verlies van haar vriendje en wel of niet drinken van alcohol. Ze spaart zichzelf niet in deze reflecties. De uitweer is hiermee geen 'zielig' boek en Amy is geen zielig geval, maar het is wel duidelijk dat de wond van het verleden nog niet helemaal geheeld is.
De "uitweer" uit de titel is een groot veld, het hoogstgelegen stuk kustland boven de boerderij.
Een gerelateerde blogpost vind je hier.
 |
| Amy Liptrot |