Terugruiken

Vorige week had ik de sensatie van "terug in de tijd ruiken". En dan bedoel ik niet het verschijnsel dat je bij een bepaalde geur ineens wordt teruggeworpen naar een of andere jeugdherinnering. Nee, deze snuifervaring ging veel verder terug, lang voor mijn tijd zelfs.

Bij Naturalis kwam een nieuwe aanwinst binnen: een mammoetkeutel en een stuk mammoetvacht, "vers" uit de permafrost van Siberië. Daar moest natuurlijk aan gesnoven worden! De keutel rook wat mat, kleiachtig, maar het stuk vacht had een prachtige authentieke, dierlijke geur, kruidig. Associaties met dierentuin- en stalluchtjes. Heel bijzonder, ik weet nu hoe een wolharige mammoet rook, een dier dat al duizenden jaren geleden uitgestorven is. Dichterbij kun je niet komen, denk ik.

Vandaag zijn de materialen aan de pers gepresenteerd, en binnenkort kun je ze in het museum bewonderen (in een vitrine).