Tekenen met craiyon

Craiyon is een AI programma dat (in mijn geval tenminste) behoorlijk verslavend kan zijn. Kunstmatige intelligentie dus. Je tikt een opdracht in, en het programma tekent een AI interpretatie daarvan. Soms treffend, maar vaker 'rammelend' met een hilarisch of juist creepy resultaat. 

 

Deze voorbeelden zijn redelijk voorspelbaar.

Een vaag begrip vind ik leuker.

Ook eens proberen?  HIER

Strand vandaag

Vanmorgen op het strand. Geen zon, geen badgasten, geen verbodsvlag. 

Op tijd terug, nog voor de stortbuien en het onweer.

Niet slecht.

Robert en Toyah

Robert Fripp kende ik natuurlijk al. Ik ben een liefhebber van prog, en Fripp is medeoprichter van King Crimson en als topgitarist bekend door zijn samenwerking met bijvoorbeeld Brian Eno, David Bowie, David Sylvian en nog heel veel anderen. Hij is inmiddels 76. 

Actrice en muzikant Toyah (Willcox) is hier minder bekend. Zij heeft in de UK in de jaren tachtig een aantal new wave hits gehad. Volgens mij is ze in Nederland nooit doorgebroken. Ik heb haar begin jaren tachtig één keer in een Engels popprogramma gezien en verder ‘kende’ ik haar vooral uit de dagboeken van Adrian Mole (de bekendste puber van de jaren 80), die Toyah's lp’s en cassettes draait. Zij is nu 64. 

Wat ik niet wist: Robert Fripp en Toyah zijn een stel! Getrouwd sinds 1986, een record in de rockwereld, en dat voor zo’n onwaarschijnlijk koppel! Maar er was onmiddellijk een klik en ze zijn na een week verloofd en een paar maanden later getrouwd. Zo zie je maar weer. 

afb: still

Sinds kort kijk ik elke week met veel plezier naar hun Sunday Lunch video series op YouTube. Toyah zingt dan een of ander ruig classic rock nummer en Robert begeleidt haar op gitaar. Dit alles vanuit de keuken van hun huis in Pershore, Worcestershire. Ontzettend leuk! Toyah, die er nog goed uitziet, lijkt zo’n meisje dat voor de spiegel oefent en (de meestal toch wat nerdy) Robert doet kennelijk alles wat zij van hem vraagt. Laat zich desnoods opmaken of in een tutu hijsen. Niets is te dol. 

Ook eens zien? HIER

afb: still

Streepdagen

Dit lange weekend kun je naar de Stripdagen in Haarlem. Er komen tekenaars en schrijvers en er is van alles te doen. 

Ik heb even getwijfeld, maar toch maar niet. 

Sinds kort lees ik weer enthousiast strips (een jeugdliefde), maar ik ken eigenlijk nauwelijks iemand van de ‘nieuwe lichting’. Daarbij heb ik een hekel aan samenscholing & gedrang.

In het verleden heb ik een mooie stapel gesigneerde albums vergaard, maar ik ben niet langer bereid in de rij te staan voor een (hand)tekening. Het zal de leeftijd wel zijn, ik ben nu drie keer zo oud als toen, het moet niet zielig worden.

De enige uitzondering zou zijn Martin Lodewijk, inmiddels de nestor (83) van de NL stripscene. Agent 327 lees ik al sinds 1970, en het is de enige serie die ik al die jaren netjes heb bijgehouden. Martin Lodewijk ben ik helaas nooit ergens tegengekomen.

Johnny Goodbye, getekend door Dino Attanasio (nu 97!), maar geschreven door Martin Lodewijk. Album door Attanasio gesigneerd in 1980.

Tuinblog

Ik had mij voorgenomen wat meer over de tuin te bloggen. 

Begin juni lijkt een soort overgangsfase te zijn. Sommige planten zijn al weer uitgebloeid (magnolia, sering, helleborus), maar er komt ook weer veel op. In de voortuin doen de rozen het nu erg goed, net als de rhododendrons en schijnaugurk die we in maart gekocht hebben.

Dit is de rozenstruik in de achtertuin, met onderaan de foto campanula. Die gaat zijn eigen gang en komt bij ons overal op. Onkruid? Ik zag ze bij het tuincentrum voor vijf euro per bakje. Al die paarse bloemetjes staan erg vrolijk en de bijen zijn er gek op.

De varen is een van mijn favorieten. Elk jaar opnieuw een prachtige grote plant uit dezelfde rare bruine stronk.

Eetbare planten in de tuin zijn een leuke toevoeging, en het hoeft echt niet gelijk een hele moestuin te zijn. Dit is ons oregano veldje naast de rozemarijn struik, allebei heerlijk in bijvoorbeeld pasta. En na de mooie tomatenplantjes van vorig jaar, kweekt mijn vrouw nu succesvol peperplantjes.

Deze courgette ziet er veelbelovend uit, veel knoppen. Straks gele bloemen en dan eetbare courgettes. Ik ben niet bang voor een overschot, geweldig in (alweer) de pasta.

De vruchtjes van deze Japanse wijnbes smaken erg goed. Je moet ze gelijk van de struik eten, want je kunt ze niet bewaren. Het lijkt wat op braam, maar dan zoet. Onze Japanse wijnbes komt niet uit Japan, maar uit Almere. Daar schijnt hij het ook erg goed te doen.

We proberen de tuinmuur aan de westkant wat meer te laten begroeien. Naast Japanse wijnbes, blauwe bes en een klein braamstruikje, doet de hop het dit jaar ineens erg goed, evenals de (heerlijk geurende) kamperfoelie. Beiden hadden een wat moeizame start. De passiebloem doet het elk jaar goed.

Hier komen de lelies weer op. Een kwetsbare plant in onze tuin, slakken zijn er dol op. De bladeren hier zijn ook al weer aangeknaagd. Daarachter, buiten beeld staat een abrikoos, een zelf geplante pit. De margriet ernaast heeft jaren vrolijk gebloeid, maar moet nu helaas vervangen.

Een leuk klein plantje met een prachtige naam: juffertje in het groen.

Wij hebben altijd erg veel vogels in de tuin. Cosmo natuurlijk, houtduiven, heggemusjes, een groenling en een flink aantal heel jonge mezen. Ontzettend gezellig, Marjolein Bastin is nooit ver weg.