Pikdonker
in de redschuur. Alleen de boot is blauwverlicht. Veertig mensen, voorzien van
een klein bittertje, wachten af. Zwalkende mannenzang over Katwijk, waar de
meeuwen schreeuwen. Bert komt op als een soort verwarde Freek de Jonge. Zwaaiend
met zijn lantaarn staat hij bovenop de heilige (want ‘laatste ter wereld’)
bomschuit. Hij doet zijn verhaal, afgepast in tijd. Een bomschuit in twintig
minuten. Dat is niet veel, maar toch precies genoeg voor wie verbeelden kan.
Anekdotes met een klinkhamer. Zang tijdens arbeid. ‘t Hijgend hert of Hóp
Marjanneke? Het zeemanskoor valt hierop in als de vikingen in de spam spam
spam-sketch van Monty Python. Wij hebben ons prima vermaakt. En nu als een
speer door de gure wind naar de volgende WarmWinterFest bestemming.
