In de
Volkskrant stond een badinerend stukje over 166 duizend Spanjaarden die
dolgraag bij het staatspostbedrijf Correos aan de slag willen als postbode. Zij
moeten hiervoor een examen doen met maar liefst honderd meerkeuzevragen. Hun
kansen zijn gering, want er zijn ‘slechts’ 4005 banen te vergeven, een kans van 1
op 41 dus (ik heb wel erger meegemaakt). De Volkskrant vindt het verbazingwekkend allemaal, want wie wil er nu werken op een postkantoor
nietwaar? Nou, bijvoorbeeld mensen die graag een vaste baan willen, als
ambtenaar zelfs, met een pensioen en een bovengemiddeld salaris en zekerheid.
Mensen die nu ook al onder hun niveau werken met een of meer tijdelijke
laagbetaalde baantjes. Misschien wel de mensen die in Nederland bij de postkantoren zijn ontslagen, tien jaar geleden, en
midden in de crisis het bos zijn ingejaagd. (Gedwongen) zzp-ers, flexwerkers en
andere paria’s. De verkeerde kant van de kloof op de arbeidsmarkt.