Vanaf mei 2015 doorkruiste zij (zonder vaststaande route) op een Harley Davidson tien weken lang Amerika en fotografeerde onderweg bijzondere, karakteristieke koppen uit de onderklasse van de samenleving. Schrijnende beelden soms, maar zéker niet ‘zielig’. Eerder krachtige persoonlijkheden.
Bekijk ook, vooraf of achteraf, de mooie documentaire die gemaakt is over deze reis. Je ziet De Puy aan het werk met haar ‘modellen’, met empathie maar toch afstandelijk. Op haar zelfportretten komt Robin de Puy op mij over als een nogal zelfverzekerde persoonlijkheid, maar in deze documentaire (een roadmovie eigenlijk) blijkt ze een erg onzekere outsider.
Sommige scenes blijven lang bij me hangen. Bijvoorbeeld de duidelijke spanning tijdens een sessie met een stel vierkante bouwvakkers ergens in een motel. Of de oudere man in een trailerpark, die zo ontzettend blij was met gewoon een menselijk praatje. Ontroerend was dat.
De tentoonstelling kun je nog zien tot en met 26 juni 2016. Informatie: hier.
De documentaire kun je hier nog bekijken.