vrijdag 28 december 2012

The Iron Lenie


Voor we het nieuwe jaar inschuiven, is er nog iets dat ik in 2012 wil achterlaten.
Zo op de valreep van dit jaar kon ik nog even van dichtbij een hedendaags fenomeen meemaken: gehaat worden via internet. Want haat werd er uitgestort over Naturalis èn haar medewerkers via een groot aantal berichten op onder andere facebook en twitter. Het was interessant om eens te zien hoe zo'n mechanisme werkt, hoe het ontstaat en groter wordt.

Je hoort er inmiddels niets meer over, maar nog geen twee weken geleden stond heel Nederland op z'n kop over een bultrug die aangespoeld was op Texel. Punt van discussie was of dit prachtige dier wel/niet gered kon worden. Grote aanjager van de volkswoede was Lenie -zeehondencrèche- 't Hart, die als een hysterische kenau een aantal schuldigen aanwees: Ecomare, Naturalis, KNRM, Dolfinarium, gemeente Texel. Zij zouden het dier dood wensen, volgens Lenie.

Deze mevrouw 't Hart heeft een langlopende vete met Ecomare en via ongenuanceerde kreten werd dit conflict nu door haar uitgevochten over de rug van medewerkers van de diverse organisaties. Zo waren de mensen van Naturalis "moordenaars en lijkenpikkers" (en nog veel meer) en zij zouden belang hebben bij de dood van deze walvis. De grote massa, schuimbekkend na avondenlang zielige journaalbeelden van een stervend dier, liet zich weer dom voor het karretje spannen. Er volgden verwensingen, grofheden en zelfs bedreigingen. Het is makkelijk en veilig roepen vanachter je laptopje.

In hoeverre mevrouw 't Hart haar emoties onder controle heeft weet ik niet, maar de media weet ze te bespelen als geen ander. De publiciteitsmotor werd ook draaiend gehouden door de Partij voor de Dieren die door Kamervragen de acties van 't Hart leek te legitimeren. Instanties waar ik eerst een soort van (sluimerende) sympathie voor voelde, zijn bij mij zwaar door de mand gevallen met hun milieupopulisme. Ook vraag ik mij af wat mevrouw 't Harts financiële belangen zijn bij deze hele zaak.

De klucht werd afgesloten met een "stille tocht" voor walvis "Johannes" (die een Johanna bleek te zijn). Zoiets kan alleen in Nederland, denk ik dan. Of er ook een condoleanceregister is geopend is mij niet bekend.