woensdag 13 september 2017

Geluksbrenger


Terwijl ik deze blogpost tik, giert de wind om het huis. De windstoten van deze eerste echte najaarsstorm laten de bomen in de buurt, de meesten nog vol in het blad, genadeloos heen en weer zwiepen. Eén boom staat er vrijwel bewegingloos bij, of er niets aan de hand is: de hulstboom in onze tuin.


Ik ben best trots op ons mooie, stoere hulstboompje. Geen struik, maar een echt boompje met een dikke stam. Op dit moment zit hij vol met rode besjes en dan krijg ik echt zin in de kerst. De besjes zijn nu nog giftig, maar als het een keer gevroren heeft schijnen ze eetbaar te zijn. Voor de vogels althans, dat kan ook weer leuke taferelen gaan opleveren.


Ik weet niet waar we deze besjes ineens aan te danken hebben, vorig jaar toen we hier kwamen wonen waren ze er niet. Mogelijk komt het door de extra potgrond die we rond de boom hebben uitgestrooid. Onder de boom wilde eerst niets groeien, misschien ook door alle stugge, leerachtige blaadjes die er lagen. Die heb ik zoveel mogelijk verwijderd. Maar waarschijnlijk zijn het de bijen van de buurman verderop. Of zit de boom gewoon "lekker in z'n vel"?  Het was eerst zo'n gecoiffeerde bol, maar wij laten hem zoveel mogelijk z'n gang aan. Wij willen een boom en geen Lodewijk XIV poedel.


Hulst is het hele jaar prachtig donkergroen, oorspronkelijk als enige boomsoort in de Benelux. Ik vind het ook interessant om te zien dat hij twee soorten bladeren heeft. Die aan de buitenkant hebben stekels en kunnen je lelijk prikken, de binnenste bladeren hebben dat niet. 

Volgens de overleveringen is hulst een heilige geluksbrenger, die bescherming biedt tegen onweer, heksen en kwade geesten. En dat is dan ook weer mooi meegenomen!