Wij zitten midden in een verhuisperiode en dat betekent veel gedoe en weinig tijd voor lezen, bloggen of andere ijdelheden.
Als ik weer tijd heb, als alle klussen geklaard zijn, als er stroom is, als de schilder vertrokken is, als de gordijnen hangen, als er geen dozen meer uit te pakken zijn, als alles een plek gekregen heeft, als er weer internetverbinding is, als de postbode ons weer heeft teruggevonden, en ook de krantenbezorger, als de boeken weer in de kasten staan, als ik mij weer thuisvoel, als de verhuisstress gezakt is en de woning ingedronken, ja dan, dán gaat Casa Splendini weer open. Ik verheug me er nu al op.