Op de waakvlam

Dit blog gaat even op de waakvlam.

Wij zitten midden in een verhuisperiode en dat betekent veel gedoe en weinig tijd voor lezen, bloggen of andere ijdelheden.

Als ik weer tijd heb, als alle klussen geklaard zijn, als er stroom is, als de schilder vertrokken is, als de gordijnen hangen, als er geen dozen meer uit te pakken zijn, als alles een plek gekregen heeft, als er weer internetverbinding is, als de postbode ons weer heeft teruggevonden, en ook de krantenbezorger, als de boeken weer in de kasten staan, als ik mij weer thuisvoel, als de verhuisstress gezakt is en de woning ingedronken, ja dan, dán gaat Casa Splendini weer open. Ik verheug me er nu al op.

Spinozahuisje

Bron foto: Google Streetview

In Rijnsburg staat een klein huisje waar de beroemde filosoof Baruch Spinoza (1632-1677) een paar jaar gewoond heeft. Hoewel het voor mij maar een kwartiertje fietsen is, had ik het nog nooit bezocht. Dat kon ik gisteren (Open Monumentendag) even goedmaken. Waarschijnlijk was ik extra gemotiveerd geraakt door ons bezoekje aan Hofwijck laatst, want Christiaan Huygens (1629-1695) en Spinoza waren tijdgenoten en hebben zelfs met elkaar gecorrespondeerd.

In het huisje voel je je onmiddellijk ondergedompeld in de 17e eeuw door alle details, de plavuizen en het glas in lood. De kamers zijn sober ingericht met antieke meubels en er staat een kast met oude boeken. Spinoza had er als kostganger een kleine kamer, waar hij schreef en lenzen voor optische instrumenten sleep. Er is een prachtige tuin met mooie fruitbomen en een borstbeeld van de filosoof.

Helaas was het gastenboek niet in te zien. Dat schijnt vol te staan met opmerkingen en handtekeningen van de vele bekende bezoekers en bewonderaars van Spinoza, zoals bijvoorbeeld Albert Einstein.

Helemaal mee eens. De tekst is overigens niet van Spinoza, maar van D.R. Camphuysen.

Dit was de eerste keer dat ik actief iets aan de jaarlijkse Monumentendag 'gedaan' heb. Op mijn programma stond ook nog Villa Allegonda in Katwijk, ontworpen door architect J.J.P. Oud (De Stijl), maar daar bleef het hek helaas gesloten. Plan B, een oude korenmolen uit 1740, bleek avontuurlijker dan ik dacht. Zo'n molen is net het binnenste van een oud schip. Klimmen, wind, krakend hout, touw, geheimzinnige luiken en doorgangetjes en vooral: muizen.

Informatie over het Spinozahuis vind je hier.

Zie ginds

Vandaag gezien bij Albert Heijn.

Terwijl de zomer volop nazindert en met nog zo'n drie maanden te gaan, vindt Albert Heijn het inmiddels wel weer tijd voor omzetkanon Sinterklaas.

Alles stond er weer: koek, kruidnoten en marsepein. Alleen geen chocoladeletters, die zouden maar smelten met die zomerhitte.

Hoewel AH tegenwoordig de indruk wekt de Sinterklaasperiode maar lastig te vinden, met die Zwarte Pietendiscussie en zo vlak voor de kerstversieringen, weet ze van gekkigheid niet hoe vroeg ze zal beginnen met het commercieel uitmelken ervan.


Zie ginds komt het schip met geld
uit Spanje weer aan.
Hij brengt ons meer omzet,
ik zie het al staan.

Hoe rinkelt de kassa 
weer flink, keer op keer.
Hoe zwaait de pinpas
al heen en al weer.

Hofwijck

In een roman van Bert Natter die ik laatst las (Begeerte heeft ons aangeraakt) kwam zijdelings Hofwijck ter sprake, het buitenverblijf van Constantijn Huygens in Voorburg. Dat was leuk, want daar ben ik nog niet zo lang geleden geweest. Ik moest die dag op zo'n bedrijventerrein in Zoetermeer zijn, een van die plaatsen in Nederland waar je niet echt vrolijk van wordt. Om de dag nog enigszins op te leuken werd er dus ook een kort museumbezoek in het naastgelegen Voorburg ingepland, voor mij normaal gesproken ook niet zo'n voor de hand liggende locatie.

In de boomgaard.

Het landgoed Hofwijck zal vroeger een oase van rust en groen zijn geweest, nu ligt het behoorlijk gekortwiekt in een hectische omgeving pal naast het station. Het is een prachtig klein museum, een miniatuurkasteeltje eigenlijk, waar je vrij snel door heen bent. Een keuken, een zolder en twee kleine kamers, dat is het eigenlijk wel. Maar alles heel sfeervol en daarbij een belangrijke plek in de geschiedenis van ons land, als je daar gevoelig voor bent. Erg tot de verbeelding sprekend vond ik de grote ijskelder buiten de keuken. Deze gemetselde ruimte in de slotgracht was destijds via een wankel loopplankje te bereiken. Hier werden levensmiddelen bewaard in grote brokken ijs.

Op zolder.

Het museum wordt kennelijk gerund door een grote ploeg gedreven dames. Een daarvan gaf uitvoerig uitleg over de veelzijdige familie Huygens, die nogal ingewikkeld in elkaar zit met meerdere Constantijns en Christiaans. Op dit moment kun je een interessante expositie bekijken over Christiaan Huygens (1629-1695), misschien wel de belangrijkste Nederlandse wetenschapper ooit. Er zijn originele instrumenten en manuscripten te bewonderen. Erg leuk allemaal.

Meer informatie vind je hier.

SeptembeR

Het strand van Katwijk, vanavond.

Vandaag is het 1 september, voor mijn gevoel is de zomer dan voorbij en belanden we in zo'n vage transitie tussen twee seizoenen in. Het voorgeborchte van de herfst.

Maar misschien krijgen we nog een leuke nazomer. Vandaag was het in elk geval prima, met zelfs een terrasje in de middag. En de herfst wordt voor ons nog interessant genoeg, want wij gaan verhuizen. Een transitie tussen twee huizen in, zeg maar. De eerste dozen zijn ingepakt en ik voel mij een beetje drijfhout.