Stalquête

Sinds enige tijd word ik lastiggevallen door het CBS, het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Deze overheidsinstelling wil dat ik een enquête invul en achtervolgt mij daartoe met een hardnekkigheid die grenst aan stalken. Het begon allemaal met een brief die oogde als reclame voor zo'n foute prijsvraag, ik was "speciaal geselecteerd" om mee te doen, en of ik maar even online aan de slag wilde gaan. Nu heb ik een enorme afkeer van enquêtes en alles wat daarop lijkt, dus deze brief werd snel terzijde gelegd. Er zijn nog aardappels op geschild, geloof ik.

Een paar weken later lag er een dikke envelop van het CBS op de mat. Ik had niet gereageerd, dus ik had waarschijnlijk geen internet (2012!) en daarom hadden ze het allemaal maar voor me uitgeprint, 40 kantjes lang. En of ik de zaak alsnog maar even wilde invullen? Na een vluchtig doorbladeren van het boekwerk kom ik al snel tot de conclusie dat sommige vragen wel erg ver gaan, in mijn opinie. Er wordt nog op gehamerd dat mijn privacy gewaarborgd is omdat het hier een serieuze overheidsinstelling betreft, maar dat roept toch niet onmiddellijk vertrouwen in mij op. Zelfs de Troonrede lekt elk jaar weer uit. Dus ook nu: nee, dankuwel. Twee weken later alweer post van het CBS. Nogmaals zo'n uitgeprinte versie van de enquête, nu met een iets dwingender oproep. Het woord "burgerplicht" valt nog net niet. Ook ditmaal pas ik ervoor, ik ben er wel klaar mee verder.

Dat had ik gedacht. Er breekt kennelijk een nieuwe fase aan. Er komt een mevrouw van het CBS aan de deur en dit gaat me echt te ver. Tot op je stoep word je lastiggevallen. En waarom ik, als enquêtehater? Er zijn miljoenen Nederlanders die maar wat graag zouden meedoen en hun Mening geven. Daar hoor ik niet bij. Dat zou nu toch ook voor het CBS duidelijk moeten zijn? Op internet google ik een beetje rond, op zoek naar lotgenoten. Die zijn er. Hun avonturen met het CBS en haar enquêteurs zijn soms hilarisch om te lezen. Opvallend is vooral dat de meesten zich geïntimideerd voelen. Ik moet er nog even bij vermelden dat het hier een enquête over veiligheidsbeleving betreft. De mevrouw van het CBS is hierna nog drie keer tevergeefs aan de deur geweest.

Wat zou het vervolg zijn? Een aubade van CBS medewerkers wellicht? Ben ik nu Groot Wild geworden, en extra interessant? Wordt mij als onwillige inwoner het Nederlanderschap ontnomen en moet ik mijn paspoort inleveren of een inburgeringscursus volgen? Of ben ik er nu gewoon vanaf en wordt mijn naam afgevoerd van de lijst? De tijd zal het leren. Ik geef mijn mening alleen ongevraagd. Dat dan weer wel.

Cohen Covers

Er zijn ontzettend veel covers van Leonard Cohen songs, meer dan 2000 inmiddels.
Zijn muziek is daar natuurlijk uitermate geschikt voor. Verder hebben veel muzikale collega's bewondering voor zijn werk en persoonlijkheid en laten zich graag verleiden tot een tribute. Persoonlijk zit ik niet te wachten op de zoveelste cover van "Suzanne" of "Hallelujah", die nummers zijn nu wel genoeg uitgemolken. Maar er is natuurlijk veel meer te genieten en soms zitten er echte juweeltjes tussen. Zoals bijvoorbeeld "If it be your will" in de uitvoering van Antony Hegarty. M'n favoriete cover, tot nu toe. Deze androgyne Brits/Amerikaanse zanger en componist is vooral bekend als de leadzanger van Antony and the Johnsons.

Tally-Ho

Paardrijden kan ook lekker thuis. Zoveel is duidelijk na het zien van dit rare filmpje. In eerste instantie dacht ik aan een sketch van Arjan Ederveen. Of aan een nog geheime hobby van Maarten 't Hart. Maar het is dus een apparaat voor het droogoefenen van dressuur. Het meest merkwaardig vind ik nog dat deze ruiter geheel opgedoft op een dergelijk toestel plaatsneemt.

Zwevende bever

zwevende bever

slechts vorm door lucht omgeven

tijd verglijdt doelloos

Expert in de klas

Eén van de leukste dingen die er te beleven zijn bij Naturalis in Leiden vind ik toch wel de online gastlessen. Via Skype is er dan verbinding met een schoolklas ergens in Nederland. Zowel in de klas als in Naturalis staat er een (groot) scherm waarop men elkaars handelingen kan volgen. Gedurende een half uur kunnen de leerlingen vragen stellen aan een expert van het museum over een van te voren afgesproken onderwerp, zoals fossielen uit de Noordzee of het prepareren van dieren. Hier zit expert Karin Lammers bijvoorbeeld tussen de schedels en botten.

Het is ontzettend leuk om de interactie van de kinderen met de expert via het grote scherm te volgen. Ze zijn vaak enorm enthousiast en popelen dan om het juiste antwoord op een vraag te geven. Soms verdringen ze elkaar voor de camera na een aanvankelijk geordende start. Het is vaak ook verbazingwekkend hoeveel die kinderen eigenlijk weten. Het aanbod van de online gastlessen is nog volop in ontwikkeling. Naturalis staat open voor suggesties.

Titles

Deze leuke clip van de Britse band Barclay James Harvest komt uit 1976. Zo te zien uit het AVRO programma Toppop. Zij spelen het nummer "Titles". Let even niet op de rare kapsels, foute kettingen en openhangende blouses met of zonder borsthaar. Maar concentreer op de tekst. Die is geheel opgebouwd uit titels van songs van The Beatles. Ook in de muziek zitten nog verschillende verwijzingen naar dit viertal.

The long and winding road that leads to your door
Here comes the sun it's alright people shout for more
But were you trying to deceive telling me
All you need is love to succeed

Across the universe one after nine 'o' nine
I got a feeling for you blue and I feel fine
I tried so hard to make believe that I'd see
All you need is love to succeed

CHORUS: Lady Madonna let it be

Something in the way you moved me yesterday
All you need is love so they say

Satori

Prachtige voorjaarsachtige dag. Met 21,8 graden in De Bilt, een nieuw record voor 22 oktober.

Satori, mijn Japanse esdoorn, kleurt schitterend rood en geel. Z'n troosteloze krulslabladeren van deze zomer zijn snel vergeten. De herfst staat hem goed.

Cobra mares

Vier merries braaf naast elkaar op het strand. Als je de foto's ziet is het bijna niet voor te stellen dat het in werkelijkheid beeldjes zijn van zo'n 23 cm hoog! De paardjes zijn gemaakt door Brigitte Eberl uit München en meesterlijk beschilderd door Josine Vingerling, die hiermee haar reputatie van "Queen of Dapple Grey" weer ruimschoots waarmaakt. 

Deze modelpaarden, zgn. resins, worden in een vaak kleine oplage gegoten in kunsthars en daarna beschilderd. Soms doen de kopers dat zelf en soms laten ze dat doen door daarin gespecialiseerde kunstenaars, zoals Josine Vingerling. In Nederland is deze hobby nog niet zo bekend, maar wereldwijd houden toch duizenden mensen zich hiermee bezig. Er worden regelmatig wedstrijden georganiseerd met een officiële jury. In de Verenigde Staten maken liefhebbers soms een enorme rit van de ene staat naar de andere om bij zo'n live show aanwezig te kunnen zijn. Het gaat er dan vooral om dat het paardje er zo realistisch mogelijk uitziet. 

Is dit raar? Ach welnee. Er zijn modellen van auto's, treinen en schepen. Dus ook van paarden. En denk aan poppenhuizen en Madurodam. Mensen hebben altijd al miniatuuruitvoeringen verzameld van zaken die ze in het groot niet kunnen bezitten. Ze spreken tot de verbeelding. 

Foto's: Atelier Josine Vingerling

De schoonheid van verval

Nutteloosheid is de schoonheid van verval en later
wil ik ook zo zijn, zo vanzelf
door leeftijd als gras overgroeid
scheef zitten in mijn stoel
en daar heel goed in zijn.

  

(Fragment uit "Leegstand", Esther Jansma 1998)

San Vidal kerk, Venetië



Willy Vandersteen

 

Suske en Wiske zijn nog steeds mateloos populair. De geestelijk vader van dit Belgische stripduo, Willy Vandersteen, is in 1990 overleden, maar de reeks werd voortgezet door diverse andere tekenaars van zijn studio. Dat de kwaliteit de laatste decennia nogal achteruit is gegaan lijkt geen belemmering te zijn voor veel jeugdige lezers.

En dan is er ook nog het jeugdsentiment. Er zijn volop verzamelaars die flink in de buidel willen tasten voor origineel werk van Willy Vandersteen. In de krant lees ik dat een originele tekening van zijn hand laatst 950 euro opbracht. Een klein rondje langs wat veilingsites laat prijzen zien van 2000 euro voor 3 originele pagina's. En eerste uitgaven van Suske en Wiske doen al gauw zo'n 2500 euro! Ik zou zo zeggen: allemaal even de zolder op en rommelmarkt af. Wie weet...

Deze foto van Willy Vandersteen maakte ik begin jaren 80 tijdens de Stripdagen in Breda.  

Aimee Mann

Na vier jaar wachten kwam er gelukkig weer eens een nieuw album uit van de Amerikaanse zangeres Aimee Mann. Deze "Charmer" is goed vergelijkbaar met haar album "@#%&*! Smilers" uit 2008. Kenmerkend zijn haar warme en nasale stemgeluid en het dominerende gitaarwerk. De aanstekelijke songs zijn kleine verhaaltjes, vaak wat treurig. Ze liggen onmiddellijk goed in het gehoor en blijven lang in je hoofd hangen.

Ik maakte voor het eerst kennis met haar werk toen ik de prachtige film "Magnolia" zag. De acht songs die ze voor de soundtrack leverde krijgen prominente aandacht in de film. Ik vond ze onmiddellijk fantastisch en heb de hele aftiteling afgekeken om te zien wie toch die zangeres was. Sindsdien ben ik fan.

Haar concert van oktober 2008 in de Melkweg in Amsterdam vond ik erg relaxed. Ze had een stel geweldige muzikanten bij zich, ik herinner me vooral ook de uitstekende toetsenist. Aimee is erg mager en heeft iets weirds. Ze had het deze avond duidelijk naar haar zin.

Dit nummer, "Save Me", werd genomineerd voor een Oscar. De film Magnolia (1999) was goed voor de carrière van Aimee Mann. Zij was de inspiratiebron voor regisseur Paul Thomas Anderson, die het script van de film schreef met haar muziek op de achtergrond. Het nummer "Wise Up" maakt op mij persoonlijk de meeste indruk. In een bepaalde scene in de film zingen alle belangrijke personages de song mee.

Topolino

 

Afgelopen zondag hield de Topolino Club Nederland haar najaarsrit. En ik mocht mee. Wat een buitenkansje!

De Topolino Club Nederland is een oldtimervereniging van enthousiaste Fiat 500 Topolino rijders. Zij viert dit jaar haar 45 jarig bestaan.

Na een week vol storm en regen was het ineens onwaarschijnlijk mooi weer. Volop zon en een prachtige blauwe lucht.

De gezellige rit voerde ons door de Veluwe en de IJsselvallei. Onderweg werd er volop gezwaaid door glimlachende mensen. Het is mij al vaker opgevallen: Topolino's roepen vrolijkheid en sympathie op. Het kleine formaat zal hier wel een rol bij spelen. De Fiat Topolino werd destijds (1936) in Italië speciaal ontworpen voor mensen met een smalle beurs en was ten tijde van de productie een van de kleinste auto's ter wereld. Hij was dus letterlijk en figuurlijk bedoeld voor "de kleine man" en is vernoemd naar de Disneyfiguur  Mickey Mouse, die in Italië "Topolino" heet. Er werden 3 typen uitgebracht tot 1955.

Kaa

Deze lieverd heet Kaa. 

Kaa is de prachtige koningspython die op dit moment te gast is bij Naturalis in Leiden.

Hij is niet veeleisend. Dagelijks een vers bakje water en elke 14 dagen een (dode) muis. 

Kaa is een rustige gast. Hij ligt meestal in zijn holle boomstam of opgerold onder de warme lamp de boel de boel te laten. Toch zijn er wat aandachtspuntjes. Dat je hand niet naar muis ruikt als je het waterbakje verschoont bijvoorbeeld, want dat kan dan weer verwarrend zijn voor Kaa. Koningspythons zijn niet agressief of giftig (zij wurgen slechts), maar een slangenbeet is toch verre van prettig en geeft weer veel gedoe. En ook als zij vervellen is het oppassen geblazen omdat ze dan bijna blind zijn. 

Maar zoals gezegd, Kaa is tot nu toe wel relaxed. Zeker vergeleken met de spin Nephi, die vorig jaar te gast was in de herfstvakantie.

Kinderboekenweek

 

Nu het weer volop kinderboekenweek is en ik de kleurige advertenties zie en de leuke activiteiten in de bibliotheken, denk ik onwillekeurig terug aan mijn eigen 'kinderboekentijd'. Met veel diepe zuchten en sentiment, want zó wordt het dus nooit meer. Hoewel ik mij nog steeds een slag in de rondte lees en op dit gebied niets tekort kom (behalve tijd dan) haal ik met geen mogelijkheid meer die enorme consumptie van toen, de stapels boeken elke week.

                                                                                                                     

Destijds mocht je maar één keer per week bij de bieb langs en was er een karig maximum aan de hoeveelheid boeken die je dan mee mocht nemen. Een of twee 'romans', zoals dat dan heette. Voor mij te weinig in ieder geval. Daarom was ik lid van nog een andere (kleine) bibliotheek. Daar werden de geleende boeken per stuk afgerekend. Een kwartje per week, geloof ik. Je had ook zo je favoriete reeksen die je dan helemaal afwerkte. Vaak meerdere keren zelfs. Wat een luxe! Aan herlezen kom ik al helemaal niet meer toe.

    

Toen ik eenmaal op de middelbare school belandde was het leesfeest abrupt afgelopen. Jeugdboeken waren ineens toch wel kinderachtig en die voor volwassenen juist weer loodzwaar dan wel oersaai. Dat er ook nog 'verplicht' gelezen moest worden hielp ook al niet mee. Een boekenloos tijdperk brak aan.
Maar gelukkig is het later allemaal weer goedgekomen, want ook hier: oude liefde roest niet.

Lesula

Dit aapje heeft een knuffelfactor 10!

Deze onweerstaanbare foto stond vorige maand in alle kranten, want de lesula was toen net "ontdekt" in Congo. Eigenlijk was dat al het geval in 2007, maar nu pas is officieel vast komen te staan dat het hier echt om een nieuwe en onbekende apensoort gaat.

Het lesula-aapje heeft alles mee om er onmiddellijk van te houden: het is verlegen en stil, heel tenger, kwetsbaar en staat nu al op de lijst van bedreigde diersoorten.
Aan zijn gezicht worden allerlei menselijke kenmerken gekoppeld, zoals wijsheid, melancholie, gevoeligheid en intelligentie.

De foto werd zelfs een 'hartverscheurend mooi portret' genoemd en vergeleken met allerlei bekende en onbekende kunstwerken. Het aapje lijkt een bijna ongrijpbare emotie te tonen. Zijn ogen hebben een diepte en oprechtheid zoals die bij sommige ontroerende portretten door grote meesters.

Hoe komt het toch dat dit gezicht onmiddellijk zoveel menselijke sympathie oproept?
Herkenning natuurlijk! Grote, bijna menselijke ogen in een onbehaard gezicht met lange blonde manen. Een kennelijk vergelijkbaar karakter, empathie. Lesula's ogen glinsteren met wat lijkt op compassie en tederheid.

Uit onderzoek is gebleken dat het een zeer sociaal dier is, dus misschien gebruikt het net zoals wij z'n gezicht als een fundamenteel communicatiemiddel. Een lange, menselijk uitziende neus  maakt het gevoel dat we kijken naar een zeer naaste verwante compleet.

Oktober

Teder en jong, als werd het voorjaar
maar lichter nog, want zonder vruchtbegin,
met dunne mist tussen de gele blaren
zet stil het herfstgetijde in.

Ik voel alleen, dat ik bemin,
zoals een kind, iets jongs, iets ouds,
eind of begin? Iets zo vertrouwds
en zo van alle strijd ontheven –
niet als een einde van het leven,
maar als de lente van de dood.

De kruinen ijl, de stammen bloot
en dit door stilte en mist omgeven.

M. Vasalis, 1947.