De xylotheek

Gezien in Museum Martena, Franeker.

Een xylotheek is een houtverzameling, die bestaat uit een serie ‘boeken’ (kistjes eigenlijk) die elk gemaakt zijn van een bepaalde houtsoort. De ‘omslag’ is beplakt met de bast van de betreffende boom of struik. Binnenin worden alle producten van die boom bewaard: een stukje van een tak, blad, wortel en vruchtbeginsel, en kleine doosjes met as en stuifmeel.

De xylotheek in Museum Martena bestaat uit 158 boeken en is tussen 1800 en 1810 gemaakt door de Duitse plantkundige Ferdinand Alexander von Schlümbach. Hij werd in 1808 door Koning Lodelijk Napoleon geschonken aan de Franeker universiteit, die naar zijn mening wel wat nieuw elan kon gebruiken.

Plantkundig onderzoek was hier belangrijk. Al vanaf 1589 was de Franeker Academie  in het bezit van een tuin met geneeskrachtige planten (een hortus medicus). Rond 1750 werd deze tuin uitgebreid tot een algemene hortus. De hortus van Franeker was groot en beroemd en de xylotheek betekende een goede aanvulling. In 1810 werd de xylotheek met de trekschuit afgeleverd. Helaas werd de universiteit in 1811 opgeheven, de studenten hebben haar dus nooit kunnen gebruiken.

Bron: Museum Martena

Buurkuiken

Bezoek van een buurkuiken uit het meeuwennest, hier iets verderop.
Staat hier op onze stoep, zichzelf te spiegelen in de glimmende voordeur.
De foto heb ik vanuit het deurluikje gemaakt, want de rondcirkelende vader/moeder ging onmiddellijk schreeuwend en poepend in de aanval zodra ik een voet buiten de deur waagde te zetten.

De drie kuikens (zie blogpost hier) zijn behoorlijk ondernemend en hebben het relatief veilige plateautje al snel verlaten. Ze zijn eerst in de onderliggende dakgoot gevallen, waar hun ouders niet kunnen landen (dus ook niet voeren). Paniek alom. Daarna zijn ze 's nachts met veel kabaal op een nog lager gelegen plat dak beland. Een riante positie (als er geen katten zouden bestaan).

Eén kuiken heeft de begane grond bereikt en wordt hier, vanaf de daken, scherp bewaakt door de ouders.

De avonturen van Urbanus

Op Bunt Blogt las ik een blogpost over De avonturen van Urbanus. Deze strip wordt gemaakt door Urbanus (tekst) en Willy Linthout (tekst en tekeningen). Ik zie dat de reeks intussen al 183 delen telt!

Ik vind deze stripverhalen buitengewoon flauw, maar in de juiste gemoedstoestand (een volkomen staat van meligheid) zijn ze misschien net te doen.

Dat vond ik in 1983 (of was het 1984?) eigenlijk ook al, toen ik het eerste album van de serie kocht. Dat was tijdens de stripdagen in Breda. Maar liever dan het lezen, wilde ik het boekje laten signeren door de (anti)held van het verhaal: Urbanus. In die tijd was ik namelijk een groot liefhebber van zijn absurde theatershows en liedjes.

Urbanus schijnt nog steeds op te treden, maar ik heb hem de afgelopen jaren (decennia) niet echt gevolgd.

Urbanus en Linthout. Bron foto: album.

Apollo gaat rond

Pakje uit Amerika. Dit vind ik echt héél leuk! Het beste paard van stal Apollo (co-starring) op een doos van Breyer!

Het is de verpakking van een merrie en een veulen (Rhian & Cadell), geboetseerd door Josine Vingerling. Nu eerst uitgebracht in de Premier Collection van Breyer, maar straks te koop bij elke Walmart en veel andere grote en kleine winkels in Amerika. 

Gluurbuur

Drie dagen geleden.

De zwoegende meeuw van twee jaar geleden heeft het dit jaar goed voor elkaar. Maar liefst drie kuikens tel ik op de rand van het dakplateau, hier iets verderop. Geen hitte van betekenis gehad in deze broedperiode, en al helemaal geen mannen met slaolie. 

Dit stel mantelmeeuwen neemt, waarschijnlijk net terug uit Frankrijk (?), elk jaar exact op de eerste officiële dag van het voorjaar de oude nestelplaats weer in gebruik. Vorige jaar hadden ze maar één kuiken. 

Je ziet de dieren per dag groeien, dat gaat echt heel snel. Als geluid, omvang en opdringerigheid toenemen, zie je omgekeerd evenredig de animo van de ouders afnemen. Soms zijn het net mensen.

Vandaag.