De aartsbisschop van Salzburg was stinkend rijk. In zijn mini-staatje, strategisch gelegen tussen Beieren en Oostenrijk, werd namelijk zout gewonnen. Dat betekende rijkdom en macht voor de regerende vorsten, die eeuwenlang ook kerkvorst waren.
Eind 17e eeuw stonden er 1700 paarden in de aartsbisschoppelijke stallen, waarvoor speciaal een zogenaamde Pferdeschwemme werd aangelegd. Daar is eigenlijk geen Nederlands woord voor. Het is een paardenvijver, paardenfontein, een soort wasplaats. De paarden uit de stallen werden door het bassin gevoerd, waardoor de hoeven gereinigd werden. Er waren meerdere van dit soort plaatsen in de stad, maar nu zijn er nog maar twee over.
Het mocht wat kosten. De ontwerper, Fischer Von Erlach, had ook al enkele kerken en paleizen op zijn naam staan. En de marmeren paardentemmer werd gemaakt door de bekende beeldhouwer Michael Bernhard Mandl. In 1732, op de top van de barokperiode, werden er nog uitbundige fresco's van paarden aan toegevoegd. Geschilderd door Franz Anton Ebner naar oude gravures uit 1578 van Joannes Stradanus (die eigenlijk gewoon Jan van der Straet heette).
De Pferdeschwemme bevindt zich nu op een druk verkeerspunt. Achter de fresco's zie je de steile wand van de Mönchsberg. Het schijnt dat de kunstwerken een scheur in de rotswand verbergen.
