Drakenrups

Deze spannende rups troffen wij aan op onze Japanse esdoorn. Borstels, stekels, felle kleuren, allemaal prachtig, maar wat zou het zijn? Snel gevonden op internet: onze 'drakenrups' zou een witvlakvlinder (Orgyia antiqua) worden.

Ziet er niet bepaald opwindend uit, maar dat een mooie, kleurige rups niet vanzelfsprekend een dito vlinder hoeft op te leveren, hadden we al eerder geconstateerd.

Pferdeschwemme

De aartsbisschop van Salzburg was stinkend rijk. In zijn mini-staatje, strategisch gelegen tussen Beieren en Oostenrijk, werd namelijk zout gewonnen. Dat betekende rijkdom en macht voor de regerende vorsten, die eeuwenlang ook kerkvorst waren.

Eind 17e eeuw stonden er 1700 paarden in de aartsbisschoppelijke stallen, waarvoor speciaal een zogenaamde Pferdeschwemme werd aangelegd. Daar is eigenlijk geen Nederlands woord voor. Het is een paardenvijver, paardenfontein, een soort wasplaats. De paarden uit de stallen werden door het bassin gevoerd, waardoor de hoeven gereinigd werden. Er waren meerdere van dit soort plaatsen in de stad, maar nu zijn er nog maar twee over.

Het mocht wat kosten. De ontwerper, Fischer Von Erlach, had ook al enkele kerken en paleizen op zijn naam staan. En de marmeren paardentemmer werd gemaakt door de bekende beeldhouwer Michael Bernhard Mandl. In 1732, op de top van de barokperiode, werden er nog uitbundige fresco's van paarden aan toegevoegd. Geschilderd door Franz Anton Ebner naar oude gravures uit 1578 van Joannes Stradanus (die eigenlijk gewoon Jan van der Straet heette).

De Pferdeschwemme bevindt zich nu op een druk verkeerspunt. Achter de fresco's zie je de steile wand van de Mönchsberg. Het schijnt dat de kunstwerken een scheur in de rotswand verbergen.

Humoristische Karte 1914

 

"Humoristische Karte von Europa im Jahre 1914"

Cartoonachtige landkaart uit 1914. Wrang als je de rest van de geschiedenis kent.

Gezien in Tiroler Landesmuseum, Innsbruck.

Schubert of Wagner?

Schubert of Wagner?

Bergwandeling in de nevel.

Omgeving Lofer, Oostenrijk.

Ede Staal - 't Hogelaand

VPRO Zomergast Arjen Lubach komt uit Lutjegast (Groningen) en vanuit jeugdsentimentele redenen koos hij voor dit fragment waarin Ede Staal 't Hogelaand bezingt. Van dit lied, noch van Ede Staal had ik eerder gehoord, maar ik vond het onmiddellijk prachtig. Een goede tegenhanger van Jacques Brels Mijn vlakke land.

Almere ontdekt

Twee bladzijden uit de grote Bosatlas die wij op school gebruikten (47e druk, 1971).

Kijk eens naar Flevoland, en dan vooral "Zuidelijk Flevoland", zoals dat toen kennelijk heette. Letterlijk een grijs gebied, niet ingevuld op de kaart. Zoals op de randen van oude zeekaarten het geval was, onbekend gebied, waar je draken en reuzenserpenten kon verwachten. Terra incognita.
"Drooggevallen in 1968" vermeld de toelichting, alsof het vanzelf gebeurd is.

Voor mij is het lange tijd grijs gebied gebleven, heel Flevoland eigenlijk. Ik herinner mij nog een schoolreisje, begin jaren 70, waarin een soort pril informatiecentrum ("Flevoland") te midden van heel veel klei werd bezocht. Maar dat was het dan. Ik had er verder niets te zoeken.

Tot vorige week. Een goede vriendin van ons is naar Almere verhuisd en gaf een housewarming. Alles wat ik over Almere "weet" komt uit de krant (niet positief), van diverse collega-bloggers die er zelf wonen (wel positief) en uit een boek van Renate Dorrestein (niet aan mij besteed). Van mijn oude Bosatlas werd ik al helemaal niet wijzer, Almere was toen nog niet ontdekt.

De eerste kennismaking verliep prima. De huizen en waterpartijen waren prachtig, het verkeersnet (ook voor fietsers) leek mij efficiënt en ik vond het sowieso een interessante gedachte om door een landschap te rijden dat jonger is dan ik zelf.