Het blijft me verbazen wat er tegenwoordig allemaal als 'yoga' gepresenteerd wordt. Soms lijkt het wel of yoga in handen is gevallen van de commercie, gladde sportleraren en goedbedoelende huppelmiepen.
Het (voorlopig) laatste nieuwtje heet SUP Yoga. SUP staat hierbij voor Stand Up Paddle en de yogi moet zich tijdens zijn oefeningen staande zien te houden op een surfplank (!). Maar in het water vallen is ook weer niet zo heel erg, want zo keert hij terug naar de constante verandering, 'de flow van het leven'. Tja.
Heb je zin in yoga gecombineerd met dans en acrobatiek, gezellig met z'n tweeën? Dan is acro-yoga wat voor jou. En wat te denken van Aerial-yoga? Op de foto's zie ik allemaal dames de zwaartekracht trotseren, gewikkeld in grote roze hangende doeken. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen.
Naar mijn mening heeft dit alles niets met yoga te maken, maar is dit etiket er op geplakt omdat het populair, hip en trendy is, en dus commercieel interessant. De naam yoga is niet beschermd en wordt dus makkelijk geannexeerd en misbruikt, zoals eerder bijvoorbeeld het christelijk kruis of Boeddhabeeldjes, nu in elk tuincentrum verkrijgbaar. Het wordt oppervlakkig en snel. Lifestyle in plaats van een Way of Life.
Mensen maken selfies tijdens een asana of meditatie, in plaats van hun ego te overstijgen. Na de kookboeken en de tuinboeken zijn er nu de yoga-glossies, vol met advertenties voor wellnessproducten. En je moet natuurlijk wel de juiste (merk)kleding dragen tijdens je oefening op het juiste (poenige) matje.
Wat een verschil met hoe yoga ooit ontstaan is.