Uitwatering Katwijk

fotograaf (mij) onbekend

De Uitwatering, waarschijnlijk jaren 60. Wij gingen meestal naar het ‘stille strand’, maar een enkele keer ben ik hier ook wel verzeild geraakt. Ik denk dat ik de plek wat intimiderend vond, als jongetje. Dat donkere, verlaten gebouw van de oude buitensluis, de grote niet-aansluitende stenen in het zand. Het dubieuze zwemwater, glibberig oud zeewier en prikkend riet langs de kanten, altijd veel te druk, veel oudere jeugd met bier. Waaghalzen doken vanaf de buitensluis in het water, dat ging niet altijd goed.

Geen nostalgische foto dus voor mij. In 1984 is het plaatje sterk gewijzigd met een nieuwe buitensluis.

Hijs de geurvlag

Update buurtvos. Die is er nog steeds en gaat zijn gang. Vertoont zich wel wat minder (overdag) en altijd maar één (tegelijk). Ik heb de dichte klimop op en rond ons tuinhuisje verwijderd, daar had hij een soort dependance, en elke avond verwijder ik trouw het gft bakje. Meer niet eigenlijk, en op dit moment hebben wij geen last (afkloppen maar).

Dat is hiernaast wel anders. De oude buurvrouw is inmiddels overleden en de vos heeft daar vrij spel in de tuin. Hij blijft gaten graven en vergrijpt zich aan de tuinkabouter. Het gazon ziet er niet uit, overal zand. Midden op het terrasje lag laatst, als een soort statement, een flinke turd. Niet leuk als je een huis wilt verkopen, denk ik. De beheerder heeft gisteren over een flink oppervlak kippengaas gespannen, de zijkanten verstevigd met ijzerdraad en lavastenen. Dat zal een vos niet tegenhouden, die kruipt daar zo onder. Het gaas moet je ingraven.

In The Guardian stond nog een andere tip voor het weren van vossen uit je tuin. Het schijnt enorm te helpen als je in je tuin plast, als een soort afbakening van je territorium. Tja.

Momentje

Luca