Meer maar minder

Zaterdag bezochten we een behoorlijk groot tuincentrum om er een kerstboom te scoren. Er was een lange looproute (koopfuik) uitgestippeld, zodat je vooral niets zou overslaan van de uitgestalde kerstmeuk. Maar, eerlijk is eerlijk, ik heb me kostelijk geamuseerd. Het ging wel ver, vond ik, voor een tuincentrum. Er was ook keramiek, bankstellen en meer dan manshoge dikke kerstlieden die met een hol geluid een stompzinnig lied ten gehore brachten. Wie zet dat in zijn huiskamer? Ook veel sneeuwgerelateerde artikelen en plaatjes. Nostalgie natuurlijk, want dat gaan we nooit meer meemaken.

Maar het meest opvallende realiseerde ik mij pas achteraf toen ik allang weer thuis was. De totale afwezigheid van ‘traditionele’ kerstfiguren! Er was geen kerststal te bekennen, niemand van de heilige familie, zelfs geen engel! Niets van dat alles te ontdekken tussen al die duizenden zogenaamde ‘kerstartikelen’.

Natuur om de hoek

Vandaag regent het, maar gisteren was het mooi weer. Goed genoeg om even door de duinen naar Noordwijk te fietsen. Bij de uitwatering tel ik maar liefst 8 zeehondjes, her en der verspreid. Ze hebben veel bekijks natuurlijk. Vooraan op bovenstaande foto zie je er vier, en verderop nog een. Er ligt een man bij, plat op zijn buik op het koude zand. Hij liever dan ik.

 

In de duinen zie ik allerlei mensen met telelenzen en verrekijkers. Vogelaars waarschijnlijk. Misschien is er weer een 'zeldzame dwaalgast' gesignaleerd. Bij Noordwijk staat een schaapskudde geparkeerd. Al met al een leuk ritje.

Geo Staad

Drs P (Heinz Polzer) is al weer 10 jaar dood. Een excentriek en veelzijdig man. Voor hij echt bekend werd heeft Polzer o.a. ook nog eens een scenario voor een stripverhaal geschreven, onder het pseudoniem Geo Staad. Ik kom het tegen in Pep nr. 46 van 1970: Dan Teal en het maanvirus. De tekeningen zijn van John Bakker (Blook!) en een van de hoofdfiguren lijkt verdacht veel op Polzer. Ik kon er niet veel mee, destijds, te jong waarschijnlijk. Misschien kan ik het nu beter waarderen.