Gisteren, nota bene op de eerste officiële dag van het broedseizoen, een mereleitje in de voortuin. Kapot helaas. Welk klein drama heeft zich hier afgespeeld? Life in a garden isn’t always pretty.
Maar meestal wel, gelukkig. Wij zien al twee weken merels, vinkjes, mezen en heggemussen druk in de weer. Erg leuk! Het roodborstje dat hier de hele winter heeft rondgehangen, is helaas weer vertrokken naar Scandinavië (?) Hij/zij wordt zeer gemist. Zo’n mooi tuinornamentje kun je nergens kopen, dat is een kadootje.
Twee huizen verderop zijn
de mantelmeeuwen weer gearriveerd. Gisteren zaten ze ineens op hun oude nestplek, of het nooit anders geweest was. Duidelijk moe van een lange (?) reis. Misschien wel met de storm mee. Ze weten niet dat hun plekje bijna was ingepikt door een stel enthousiaste zilvermeeuwen. Maar die werden verjaagd door de bewoners van het buurnest, toch ook zilvermeeuwen. Kennelijk hebben die het liefst de buren die ze al jaren ‘kennen’, al zijn dat dan mantelmeeuwen.
De mannetjes voerden strijd, niet bloedig of fel, meer een geruisloze krachtmeting. Een soort armpje drukken, met snavels om elkaar gedraaid en veel geflapper. Indrukwekkend, want het zijn best grote vogels. De vrouwtjes keken wat beteuterd toe, en uiteindelijk droop het vreemde stel af. Toch wel sneu.
Sinds kort hebben we een erg goede kijker, die zijn intussen nergens meer te krijgen. De krona zeker? Vogels en sterren kijken is prettig thuisvertier. Deze kwam via internet van ver.
